Czym są markery nowotworu chłoniaka lub markery CD? Dlaczego są ważne i jak odgrywają rolę w leczeniu chłoniaków?
Znaczenie znaczników chłoniaka CD
Określenie markerów CD na chłoniakach ma kluczowe znaczenie przy wyborze najlepszych metod leczenia tych chorób, ale nie zawsze było dostępne. Rzućmy okiem na historię, aby zrozumieć znaczenie tych testów w określaniu najlepszego leczenia raka.
Dlaczego znaczniki chłoniaka są ważne
Spróbuj wyobrazić sobie jeden typ komórki, który daje prawie trzydzieści różnych rodzajów nowotworów – wszystkie o jednym nazwisku. Różne chłoniaki mogą występować w twoich węzłach chłonnych, jako masa w twoim mózgu, jako choroba twojego żołądka, albo jak uszkodzenia na twojej skórze. Nie jest to po prostu kwestia lokalizacji – chłoniak znaleziony w którymkolwiek z tych miejsc może być jednym z wielu typów. A wybór najlepszego leczenia zależy od znajomości konkretnego typu.
Mikroskop nie wystarcza, by zdiagnozować chłoniaki
Nawet kilka dziesięcioleci wstecz, to, co patolog widział pod mikroskopem z prostymi plamami, było wszystkim, co musieliśmy zidentyfikować rodzaj chłoniaka. I można było wyróżnić tylko kilka rodzajów chłoniaka. Jednak często okazało się, że zachowanie tego samego rodzaju guza było różne u różnych osób. Najwyraźniej czegoś nam brakowało.
Clue Is in the Molecules
Ponieważ lek przeniósł się z komórek do cząsteczek, opracowano techniki w celu zidentyfikowania pewnych specyficznych cząsteczek, które znaleziono na powierzchni komórek.
Kiedy zostały one zastosowane do komórek chłoniaka, sytuacja przybrała dramatyczny obrót. Okazało się, że chłoniaki nie były po prostu garstką różnych typów, ale o wiele bardziej skomplikowane.
Czym są markery CD Lymphoma?
Na powierzchni limfocytów komórki, które przekształcają się w chłoniaki, składają się z unikalnych cząsteczek.
Zostały one nazwane "zróżnicowaniem klastra" lub markerem CD. Ponieważ normalne limfocyty rozwijają się od nowych komórek do dojrzałych komórek, te markery ulegają zmianie. Stwierdzono, że chłoniaki, które wcześniej wyglądały podobnie pod mikroskopem, miały różne markery na ich powierzchni. Kiedy to się stało, zachowywały się zupełnie jak różne choroby.
Znaczniki CD w diagnostyce chłoniaka
Dzisiaj diagnoza chłoniaka nie jest kompletna, chyba że najpierw zidentyfikowano kilka markerów chłoniaka. Aby umieścić konkretny chłoniak we właściwej grupie, stosuje się immunohistochemię do wykrywania tych specyficznych cząsteczek na komórkach próbek biopsyjnych.
Obecnie mamy specyficzne leki, które atakują cząsteczki CD na powierzchni niektórych komórek chłoniaka. Leki te – określane jako przeciwciała monoklonalne – atakują tylko te komórki, które mają określony marker CD.
Podany przykład może znacznie ułatwić zrozumienie. W przypadku chłoniaków może być trudne, jeśli nie niemożliwe, odróżnienie kilku rodzajów raka. Niektóre chłoniaki są chłoniakami z komórek B, a niektóre chłoniakami z komórek T, ale komórki B i komórki T mogą wyglądać identycznie pod mikroskopem. Chociaż wyglądają identycznie, nowotwory obejmujące te komórki mogą zachowywać się bardzo różnie i reagować odmiennie na różne leki.
CD20 jest markerem lub antygenem znajdującym się na powierzchni komórek B, ale nie limfocytów T. Rozlany chłoniak z dużych limfocytów B (DLBCL) – rak komórek B – może wyglądać identycznie jak anaplastyczny chłoniak wielkokomórkowy – rak limfocytów T – pod mikroskopem. Test immunohistochemiczny może jednak potwierdzić obecność CD20 – antygenu znajdującego się na komórkach B, aby potwierdzić, że rak jest DLBCL, a nie anaplastycznym chłoniakiem z dużych komórek. Z drugiej strony, chłoniak z komórek dużych anaplastów można odróżnić od obecności antygenu CD30.
Markery chłoniaka w określaniu leczenia i rokowania
Na tym się nie kończy. Niektóre specjalne markery (jeden z nich o nazwie bcl-2) mogą nawet powiedzieć lekarzowi, jak dobrze będzie się leczyć twoja choroba.
Niektóre inne (np. CD20) są wskazówką, czy dany zabieg zadziała. Przykłady markerów CD ukierunkowanych na leczenie chłoniaków obejmują przeciwciało monoklonalne Rituxan (rytuksymab), który celuje w antygen CD20 obecny na powierzchni niektórych komórek chłoniaka, jak również w niektórych przewlekłych białaczkach limfocytowych.
Ponieważ coraz więcej badań trafia do tych markerów, ciągle pojawiają się nowe zastosowania. Naprawdę, chłoniak wszedł w erę cząsteczek.
