Choroba Parkinsona występuje, gdy pewne komórki nerwowe (zwane neuronami) znajdujące się w określonej części mózgu przestają działać prawidłowo lub umierają. Te neurony zwykle wytwarzają ważny związek chemiczny zwany dopaminą, który pomaga kontrolować aktywność mięśni.
Gdy nie masz wystarczającej ilości dopaminy, ponieważ neurony tego nie produkują, nie możesz normalnie sterować ruchami mięśni.
To dlatego, że obszar twojego mózgu, w którym mieści się te neurony wytwarzające dopaminę (region mózgu znany jako substancja czarna) nie może przekazywać sygnałów do następnej tak zwanej "stacji przekaźnikowej" mózgu, ciała prążkowanego.
Badania wykazały, że pacjenci z chorobą Parkinsona tracą 80% lub więcej komórek produkujących dopaminę w istocie czarnej. Ten brak dopaminy prowadzi do gwałtownych, sztywnych ruchów występujących w chorobie Parkinsona.
Co powoduje utratę dopaminy w chorobie Parkinsona?
Naukowcy nie wiedzą, dlaczego komórki mózgu w części istoty czarnej mózgu przestają wytwarzać dopaminę, ale istnieje kilka teorii.
Genetyka może odgrywać pewną rolę w niektórych przypadkach choroby Parkinsona. Około 15% do 25% osób z rozpoznaniem choroby Parkinsona ma również krewnego, który cierpi na chorobę, co wskazuje na możliwe powiązanie genetyczne. Ponadto istnieją pewne typy choroby Parkinsona, które występują w rodzinach, a niektóre z zaangażowanych genów zostały zidentyfikowane.
Ale większość osób cierpiących na chorobę Parkinsona nie ma silnej historii choroby, więc badacze szukają gdzie indziej przyczyny tej choroby.
Teorie o przyczynach pierwiastków
Jedna teoria dotycząca pierwotnej przyczyny choroby Parkinsona – zniszczenie komórek nerwowych wytwarzających dopaminę – utrzymuje, że komórki ulegają uszkodzeniu z powodu wolnych rodników w organizmie.
Wolne rodniki są niestabilne, potencjalnie niszczące cząsteczki powstałe w wyniku normalnych reakcji chemicznych w ciele.
Wolne rodniki reagują z sąsiednimi cząsteczkami (zwłaszcza metalami takimi jak żelazo) w procesie zwanym utlenianiem. Uważa się, że utlenianie powoduje uszkodzenia tkanek, w tym neuronów. Zwykle uszkodzenia wolnych rodników są utrzymywane pod kontrolą przez antyoksydanty, chemikalia, które chronią komórki przed tymi uszkodzeniami.
Stwierdzono, że u pacjentów z chorobą Parkinsona występuje zwiększony poziom żelaza w mózgu, zwłaszcza w istocie czarnej, oraz obniżone poziomy ferrytyny, białka znajdującego się w ciele otaczającego żelazo i izolującego je, tym samym chroniąc przed nim tkanki organizmu.
Inna teoria dotyczy pestycydów i innych toksyn. Niektórzy naukowcy sugerują, że choroba Parkinsona może wystąpić, gdy toksyna w środowisku niszczy neurony wytwarzające dopaminę. Istnieje wiele toksyn (1-metylo-4-fenylo-1,2,3,6-tetrahydropirydyna lub MPTP), które mogą powodować objawy choroby Parkinsona.
Jak dotąd jednak żadne badania nie dostarczyły mocnych dowodów na to, że przyczyną tej choroby jest toksyna.
Jeszcze inna teoria sugeruje, że choroba Parkinsona występuje, gdy z niewiadomych przyczyn normalne, związane z wiekiem zużycie neuronów produkujących dopaminę przyspiesza u niektórych osób.
Teoria ta jest poparta ideą, że powoli tracimy mechanizmy, które chronią nasze neurony w miarę starzenia się.
Wielu badaczy uważa, że połączenie tych czterech mechanizmów – uszkodzenia oksydacyjne, toksyny środowiskowe, predyspozycje genetyczne i przyspieszone starzenie się – może ostatecznie okazać się przyczyną choroby.
