Definicja: Fakoemulsyfikacja jest najczęściej stosowaną techniką chirurgii zaćmy. Usunięcie zaćmy stosuje się w celu przywrócenia widzenia u pacjentów, u których zmętnienie spowodowało katarakty, zmętnienie soczewki oka.
Obiektyw znajduje się za tęczówką. Jest odpowiedzialny za skupianie światła na siatkówce i tworzenie wyraźnych, ostrych obrazów. Soczewka ma zdolność do zmiany kształtu, zwanego mieszkaniem.
Gdy oczy się starzeją, soczewka twardnieje i traci zdolność przystosowania się. Cała soczewka jest zawarta w kapsułce soczewki. Gdy oczy się starzeją, dochodzi do utleniania i martwe komórki gromadzą się w kapsułce soczewki, powodując stopniowe mętnienie soczewki. Światło, które zwykle jest skupiane przez soczewkę, jest rozproszone ze względu na zmętnienie, więc widzenie nie jest już wyraźne i ostre.
Jak przebiega fakoemulsyfikacja?
Podczas fakoemulsyfikacji chirurg wykonuje małe nacięcie na krawędzi rogówki, a następnie tworzy otwór w membranie otaczającej soczewkę. Następnie wprowadza się małą sondę ultradźwiękową, rozbijając zmętniałą soczewkę na drobne fragmenty. Instrument wibruje z prędkością ultradźwiękową, aby posiekać i prawie rozpuścić materiał soczewki na drobne fragmenty. Fragmenty są następnie odsysane z kapsuły przez zamocowanie na końcówce sondy.
Po usunięciu cząstek soczewki wszczepia się soczewkę wewnątrzgałkową, powszechnie nazywaną IOL, i umieszcza ją w naturalnej kapsułce soczewek.
Wstawia się przez małe nacięcie rogówki przez wydrążoną rurkę. Po przepchnięciu obiektywu rozwija się i jest umiejscowiony na miejscu.
Fakoemulsyfikacja jest zwykle wykonywana w ambulatorium i zwykle nie wymaga pobytu w szpitalu. Operacja zaćmy wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym (znieczulenie wstrzyknięte dookoła oka) lub znieczuleniu miejscowym (drętwienie kropli wprowadzonych do oka).
Jaki jest czas powrotu do fakoemulsyfikacji?
Nacięcie wykonane w rogówce zwykle nie wymaga szwów i jest samoopalające. W ciągu kilku dni nacięcie leczy się całkowicie. Pooperacyjne krople do oczu są przepisywane i zwykle składają się z antybiotyków, steroidów i niesteroidowego leku przeciwzapalnego. Te krople zmniejszają stan zapalny i zapobiegają infekcji. Antybiotyk jest zwykle przerywany w ciągu 7-10 dni. Steroid i niesteroidowe leki przeciwzapalne są nagrywane w ciągu 3-6 tygodni w zależności od zabiegu. Większość pacjentów ma poprawę wzroku prawie natychmiast, a wzrok ma tendencję do ciągłej poprawy w ciągu 4-5 tygodni.
Fakoemulsyfikacja zrewolucjonizowała operację zaćmy. Przed opracowaniem fakoemulsyfikacji chirurdzy usuwali całą soczewkę i kapsułkę. Utrudniło to wstawienie soczewki wewnątrzgałkowej. Soczewka oka przyczynia się do skupienia uwagi na oku. W rezultacie, jeśli usuniesz zaćmę, która jest soczewką, pacjentowi zostaje bardzo wysoka "plus", dalekowzroczna recepta. Dlatego wiele lat temu, kiedy pacjentki usuwały kataraktę, zwykle nosili okulary "zaćmy". Okulary z zaćmy były grube, ciężkie i powiększały oczy.
Nie trzeba było długo czekać, aby chirurdzy zdali sobie sprawę, że potrzebują lepszego procesu, w który można włożyć implant soczewkowy, aby pacjenci nie musieli nosić tak ciężkich, grubych okularów chirurgicznych po zaćmie. Pacjenci byli zadowoleni z usunięcia zaćmy, ale nie byli tak szczęśliwi, że musieli teraz nosić grube, ciężkie okulary.
Kto wynalazł procedurę fakoemulsyfikacji?
Dr Charles D. Kelman, lekarz okulista i chirurg w Nowym Jorku, jest uznawany za rozwijającego początkowy proces fakoemulsyfikacji. w późnych latach sześćdziesiątych i w 1970 r. chirurgom udostępniono procedurę. Dr Kelman pracował nad wieloma różnymi pomysłami i projektami, ale wpadł na pomysł fakoemulsyfikacji po tym, jak usiadł w fotelu dentystycznym i wyczyścił zęby przy pomocy ultradźwiękowego urządzenia o dużej prędkości.
Interesujące jest to, że niektóre z wczesnych pomysłów pojawiły się ponownie w dzisiejszej chirurgii zaćmy.
Znany również jako: phaco
