Cholera może szybko osuszyć ciało płynów, dlatego niezbędne jest szybkie leczenie. Podstawową metodą stosowaną w leczeniu tej choroby jest terapia nawadniająca, chociaż w niektórych przypadkach można zalecić również antybiotyki.
Leczenie nawadniające
Ponieważ największym problemem związanym z cholerą jest ryzyko odwodnienia, terapia nawadniająca stanowi zazwyczaj pierwszą linię obrony dla osób z objawami.
Terapie te można często wykonywać w domu, choć w ciężkich przypadkach może być konieczne nawodnienie za pomocą zespołu medycznego.
Doustne terapie nawadniające
Ogromna większość osób z cholerą może samodzielnie leczyć objawy odwodnienia – często ze składników, które już mają pod ręką.
Napoje do rehydracji i rozpuszczalne proszki są często dostępne w aptekach, ale w szczypcie prosty doustny roztwór nawadniający (ORS) można przygotować w domu, stosując następujący wzór:
- 1/2 mała łyżeczka soli
- 6 poziomowych łyżeczek cukru
- 1 litr wody
Ile ORS należy przyjąć zależy od jego wielkości i wieku. Na przykład niemowlęta w wieku poniżej 4 miesięcy powinny uzyskać od 200 do 400 mililitrów w ciągu pierwszych czterech godzin, podczas gdy dorośli będą potrzebować od 2200 do 4000 mililitrów w tym czasie. Należy jednak pamiętać, że przy wykonywaniu ORS w domu (w tym przy użyciu rozpuszczalnych proszków) ważne jest, aby używać czystej, pitnej wody pitnej w celu uniknięcia dalszego zanieczyszczenia.
W przypadku całkowitego braku ORS, zwykła woda może również pomóc do momentu, w którym ORS może zostać zażyty, a dzieci karmione piersią powinny kontynuować opiekę, jeśli są w stanie.
Terapie rehydracyjne dożylnie (IV)
W przypadku ciężkiego odwodnienia może nie wystarczyć rehydracja w domu. Pomoc medyczna przy użyciu płynów dożylnych może być potrzebna, aby powstrzymać szok lub śmierć – szczególnie u małych dzieci.
Te płyny dożylne są podobne do ORS, ponieważ uzupełniają płyny w ciele, a także bardzo potrzebne elektrolity, ale ponieważ są one wprowadzane bezpośrednio do krwioobiegu, mogą szybciej przeciwdziałać skutkom odwodnienia organizmu.
W niektórych przypadkach dana osoba otrzyma ORS w tym samym czasie co kroplówkę dożylną, a następnie zostanie przełączona na samo przyjmowanie ORS, gdy poziomy nawodnienia będą łatwiejsze w zarządzaniu.
Czas
Ilość i czas obu terapii ORS i IV może wymagać dostosowania w zależności od tego, jak ciężkie jest odwodnienie oraz czy biegunka i wymioty nadal trwają. We wszystkich przypadkach ilość płynów powinna być większa niż szacowana ilość opuszczająca ciało.
Wkrótce po otrzymaniu tych terapii wielu zacznie dostrzegać oznaki nawodnienia, takie jak:
- Pragnienie ustąpiło
- Powtarzające się oddawanie moczu w normalnym tempie, a mocz jest lekki i przezroczysty
- Częstość akcji serca wraca do normy
- Kiedy skóra zostaje zaciśnięta, natychmiast wraca do swojego normalnego miejsca.
Oba rodzaje terapii nawadniających mogą znacznie zmniejszyć ryzyko śmierci z powodu ciężkiego odwodnienia spowodowanego przez cholerę. Stosowane szybko i odpowiednio, mogą zmniejszyć liczbę ofiar śmiertelnych do mniej niż 1 procent przypadków.
Antybiotyki
Większość osób z cholerą (szacuje się, że 80%) może zregenerować się stosując samą terapię nawadniającą. W ciężko chorych przypadkach można jednak stosować antybiotyki, aby skrócić czas, w którym ktoś jest chory, a także jak długo zrzucają bakterie na stolce.
Leki te stosuje się w uzupełnieniu do roztworów nawadniających – nie zamiast nich. Same antybiotyki nie są wystarczające, aby powstrzymać kogoś przed śmiercią na cholerę, chociaż mogą zmniejszyć ilość płynów nawadniających, jakich potrzebuje dana osoba.
Obecnie doksycyklina jest lekiem pierwszego rzutu z wyboru w leczeniu cholery, ale inne – takie jak tetracyklina, azytromycyna, erytromycyna i inne – okazały się jednymi z najbardziej skutecznych metod leczenia i mogą być zalecane dla specjalnych populacji.
Jednym z powodów, dla których leki te nie są szerzej stosowane, jest rosnące zagrożenie lekoopornymi szczepami cholery, które są coraz bardziej odporne na tetracyklinę, między innymi na leczenie przeciwbakteryjne. Podejrzewa się, że nadużywanie tego rodzaju leków doprowadziło do przystosowania się bakterii do nich, czyniąc zabiegi mniej skutecznymi. W związku z tym zachęca się lekarzy do przepisywania antybiotyków tylko w przypadku umiarkowanych lub ciężkich przypadków, którzy już zaczęli przyjmować płyny dożylne.
Innym powodem, dla którego leki te nie są rutynowo stosowane, jest to, że efektem ubocznym niektórych z tych środków przeciwdrobnoustrojowych są nudności i wymioty, które pogarszają nieprzyjemne i czasami niebezpieczne objawy już powszechne w przypadkach cholery.
Cynk
Badania wykazały, że suplementy ZInc podawane dzieciom z cholerą mogą skrócić czas, w którym dziecko cierpi na biegunkę i zmniejszyć jej natężenie. Gdy podawano go razem z antybiotykami i terapią nawadniającą, podawanie 10 do 20 mg cynku dziennie wydawało się powstrzymywać biegunkę 8 godzin wcześniej i o 10 procent mniejszą objętość niż w przypadkach, w których nie podawano suplementu.
Badanie to jest zgodne z badaniami wykazującymi podobny wpływ na inne choroby biegunkowe, nie tylko na cholerę.
