Klasyczny chłoniak ziarniczy jest starszym terminem używanym do opisania grupy czterech popularnych typów choroby Hodgkina. Razem stanowią ponad 95 procent wszystkich chorób Hodgkina w krajach rozwiniętych.
Podtypy klasycznego chłoniaka Hodgkina
- Chlodak złośliwego chrząstki guzowatej (NSHL) – jest to najczęstsza odmiana chłoniaka Hodgkina w krajach rozwiniętych. Występuje częściej u młodszych ludzi.
- Chłoniak ziarniczy chłoniaka mieszanego (MCHL) – jest to kolejny najpowszechniejszy typ, który może występować w każdym wieku.
- Chłoniak Hodgkina Lymphocyte Rich Classical (LRCHL) – jest to rzadki typ i jest bardziej powszechny u osób w średnim wieku
- Chłoniak z komórek tłuszczowych zubożonych limfocytów (LDHL) – jest to najczęstsza odmiana klasycznego chłoniaka Hodgkina i jest bardziej powszechna często występujące u osób starszych i osób z zaburzeniami odporności organizmu. Podczas gdy inne typy najczęściej występują w węzłach chłonnych w górnej połowie ciała, w LDHL są dotknięte w jamie brzusznej i może być zaangażowana śledziona, wątroba i szpik kostny.
Co odróżnia klasyczną chorobę odmiany kurzego?
We wszystkich podtypach klasycznego chłoniaka Hodgkina komórki nowotworowe są nieprawidłowym typem limfocytów B zwanych komórkami Reeda-Sternberga. Mają typowy wygląd, który nie przypomina żadnych innych komórek w ciele. Kiedy są widoczne w biopsji węzła limfatycznego, pomagają w rozpoznaniu choroby Hodgkina.
Są bardzo duże, a typowa komórka RS ma dwa jądra odbicia lustrzanego nadające mu wygląd sowy. Istnieją warianty tego wyglądu, ale są one łatwo identyfikowane przez patologa. Komórki RS są komórkami nowotworowymi, ale powiększenie węzłów chłonnych jest wynikiem reakcji innych komórek odpornościowych w węzłach chłonnych.
Podtypy klasycznej choroby Hodgkina różnią się tym, jakie inne typy komórek występują w węzłach chłonnych i na które węzły mają wpływ.
Objawy i rozpoznanie klasycznej choroby z rodzaju Hodgkina
Objawy chłoniaka nie różnią się zbytnio pomiędzy tymi czterema typami, ale wzory powiększonych węzłów chłonnych i stadium rozpoznania mogą być całkiem inne. W rezultacie wyniki po leczeniu mogą być inne. Doświadczony patolog może określić dokładny typ ziarnica złośliwą, badając próbki biopsji węzłów chłonnych pod mikroskopem.
Klasyczna choroba Hodgkina jest wywoływana objawami, badaniem fizykalnym, biopsją węzłów chłonnych, badaniami obrazowymi, badaniami krwi i czasami z badaniami szpiku kostnego. Są one oceniane za pomocą systemu klasyfikacji Cotswold i przypisywane do etapów od I do IV. Są one również przypisane A vs. B, ponieważ są nieporęczne lub nie, co oznacza, że nowotwory w klatce piersiowej są tak samo szerokie jak klatka piersiowa lub 10 centymetrów w innych obszarach.
Leczenie klasycznej choroby z rodzaju Hodgkina
Leczenie klasycznej choroby Hodgkina zależy od rodzaju, etapu i tego, czy jest on nieporęczny, objawów, wyników laboratoryjnych, wieku i ogólnego stanu zdrowia. Na ogół podaje się chemioterapię, a następnie radioterapię. Jeśli nie ma odpowiedzi na te terapie, może nastąpić inny schemat chemioterapii, przeszczep komórek macierzystych lub leczenie przeciwciałem monoklonalnym brentuksymabemdotyną.
