Szacuje się, że w pewnym momencie życia u 50 do 80 procent wszystkich kobiet rozwija się infekcja dróg moczowych (ZUM). (Ogólnie rzecz biorąc, kobiety są znacznie bardziej niż mężczyźni w stanie rozwinąć ZUM.) Termin infekcja dróg moczowych jest szeroki i odnosi się do infekcji typowo spowodowanej przez bakterie, które występują na dowolnym poziomie dróg moczowych: cewki moczowej, pęcherza moczowego, moczowodów lub nerek.
Spektrum infekcji
Infekcje dróg moczowych występują w widmie. Na jednym końcu spektrum znajduje się bezobjawowa bakteriuria, w której bakterie znajdują się w moczu, ale nie występują kliniczne objawy infekcji. W większości przypadków bezobjawowych bakteriurii nie jest wymagane leczenie.
Na drugim końcu spektrum leży odmiedniczkowe zapalenie nerek lub infekcja nerek, co jest poważniejsze i jest tematem tego artykułu. W środku spektrum jest objawowa bakteriuria lub zapalenie pęcherza, które większość osób wyobraża sobie przy omawianiu ZUM. Objawy zapalenia pęcherza obejmują ból przy oddawaniu moczu, mętny mocz i pilność.
Przy odmiedniczkowym zapaleniu nerek bakterie przemieszczają się z cewki moczowej przez pęcherz moczowy i moczowód do nerki. Na szczęście odmiedniczkowe zapalenie nerek obejmujące obydwie nerki jest rzadkie.
Objawy
Oto kilka typowych objawów odmiedniczkowego zapalenia nerek:
- ból w boku
- kruchość kątów międzykręgowych
- wrażliwość nerek na głębokie palpacje
- nudności
- wymioty
- gorączka
- dreszcze
- pokłon
Rozpoznanie
Rozpoznanie kliniczne odmiedniczkowego zapalenia nerek jest oparte na historii i wynikach badań fizycznych jak również wyniki badań laboratoryjnych z testów diagnostycznych, takich jak analiza moczu i hodowla moczu. W przeciwieństwie do ostrego nieskomplikowanego zapalenia pęcherza moczowego, podejrzenie odmiedniczkowego zapalenia nerek gwarantuje hodowlę moczu.
Diagnostyka obrazowa nie jest potrzebna do zdiagnozowania większości przypadków odmiedniczkowego zapalenia nerek. Niemniej jednak do obrazowania odmiedniczkowego zapalenia nerek można zastosować USG i CT.
Czynniki ryzyka
Czynniki ryzyka wystąpienia odmiedniczkowego zapalenia nerek są podobne do czynników ryzyka dla wszystkich rodzajów ZUM i obejmują wielu partnerów seksualnych, zwiększoną aktywność seksualną, nowego partnera seksualnego i historię nawracających ZUM.
Leczenie
Leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek jest podobne do leczenia ostrego zapalenia pęcherza. Jednak odmiedniczkowe zapalenie nerek jest bardziej prawdopodobne niż ostre zapalenie pęcherza moczowego wywołane przez oporne na antybiotyki bakterie, w tym szczepy E. coli oporne na Bactrim (TMP-SMX). Dlatego leczenie odmiedniczkowego zapalenia nerek zwykle rozpoczyna się od antybiotyków o szerokim spektrum działania, takich jak ciprofloksacyna, i w zależności od tego, jak nieprzyjemne są bakterie wywołujące zakażenie, mogą obejmować kombinacje antybiotyków lub silniejszych antybiotyków, takich jak karbapenem.
Większość osób z nieskomplikowanym odmiedniczkowym zapaleniem nerek może być leczona w przychodni (ambulatoryjnej). termin nieskomplikowany oznacza, że pacjent nie wykazuje żadnych anatomicznych nieprawidłowości w układzie moczowo-płciowym, nie ma oprzyrządowania w miejscu takim jak cewnik moczowy będący w użyciu i nie jest w ciąży. Osoby leczone w klinice z powodu nieskomplikowanego odmiedniczkowego zapalenia nerek powinny być w stanie tolerować płyny i leki doustne.
Osoby ze skomplikowanym odmiedniczkowym zapaleniem nerek, nawracającym odmiedniczkowym zapaleniem nerek lub chorobami współistniejącymi, takimi jak cukrzyca lub choroba sierpowatokrwinkowa, najlepiej leczy się w szpitalu. Podczas pobytu w szpitalu ci ludzie zazwyczaj otrzymują dożylne antybiotyki.
Oprócz antybiotyków osoba z odmiedniczkowym zapaleniem nerek może również przyjmować leki przeciwbólowe (np. Opioidy) z powodu bólu i prometazyny z powodu nudności i wymiotów.
Leczenie nieskomplikowanego odmiedniczkowego zapalenia nerek trwa około siedmiu dni. Skomplikowane lub cięższe przypadki odmiedniczkowego zapalenia nerek leczy się przez około 14 dni.
Odmiedniczkowe zapalenie nerek jest bardziej inwazyjne niż ostre zapalenie pęcherza moczowego, a od 20 do 30 procent osób z odmiedniczkowym zapaleniem nerek również rozwija zakażenie krwi.
Innymi powikłaniami odmiedniczkowego zapalenia nerek są martwica korowa i odmiedniczkowe odmiedniczkowe zapalenie nerek, w których nerki są uszkodzone, a gaz gromadzi się w nerkach. Oba te powikłania mogą prowadzić do niewydolności nerek.
Zapobieganie
Podsumowując, oto kilka kroków, które możesz (kobieta) podjąć, aby zapobiec odmiedniczkowe zapalenie nerek i ZUM:
- pić dużo wody
- usunąć pęcherz po kontakcie seksualnym
- przetrzeć od przodu do tyłu, aby uniknąć wprowadzenia bakterii do pochwy – często oddawać mocz
- unikać produktów higieny kobiecej stosowanych na okolicę narządów płciowych, takich jak bicze i spraye
