W ostatnich latach prawie wszystkie infekcje HIV występujące u dzieci w USA były wynikiem przeniesienia z matki na dziecko, znanego również jako transmisja okołoporodowa. Jednak epidemia powoli przechodzi kontrolę. W 2005 r. Tylko około 141 dzieci urodziło się z HIV, co stanowi mniej niż jedną dziesiątą liczby zarażonych dzieci urodzonych każdego roku w szczytowych latach połowy lat 90., a liczba ta od tego czasu nadal malała.
Znaczna część tej redukcji została przypisana wczesnej identyfikacji zakażenia wirusem HIV u kobiet w ciąży, tak aby można było rozpocząć leczenie przeciwretrowirusowe i inne interwencje podczas ciąży, porodu i porodu, aby zapobiec przeniesieniu zakażenia na dziecko. Ten rodzaj leczenia w połączeniu z leczeniem noworodka i unikaniem karmienia piersią może zmniejszyć ryzyko okołoporodowej transmisji wirusa HIV z około 25% do mniej niż 1%.
Niestety, aby leczenie było jak najbardziej pomocne, kobiety muszą zostać zdiagnozowane z HIV tak wcześnie, jak to możliwe w czasie ciąży. Dlatego obecne wytyczne CDC zalecają testowanie dla wszystkich kobiet podczas pierwszej wizyty prenatalnej, a następnie ponownie w trzecim trymestrze ciąży. Jednak nawet kobiety, które nie zostaną poddane testom podczas ciąży, mogą skorzystać z testów w momencie dostawy. Wykazano, że leczenie podczas porodu zmniejsza częstość przenoszenia wirusa HIV na dziecko o ponad połowę.
Mimo zaleceń dotyczących powszechnego testowania kobiet w ciąży, w 2007 r. Ponad jedna czwarta kobiet, które urodziły dziecko zakażone wirusem HIV, nie miała pojęcia, że są zarażone – aż do porodu. Znajomość to połowa sukcesu W 2005 roku nieco ponad jedna czwarta nowo zdiagnozowanych zakażeń HIV w Stanach Zjednoczonych wystąpiła u kobiet, a wiele z tych infekcji było wynikiem stosunków seksualnych z mężczyznami zakażonymi HIV.
Ponadto 80% z szacowanych 120 000 do 160 000 kobiet zakażonych wirusem HIV w Stanach Zjednoczonych jest w wieku rozrodczym, a aż jedna czwarta tych kobiet może nie znać swojego statusu. Te kobiety, które nie znają swojego statusu HIV, mogą być najbardziej narażone na przekazanie wirusa swoim dzieciom, jeśli zdecydują się zajść w ciążę, szczególnie jeśli nie otrzymają testów na HIV, a leczenie – w ramach porodu prenatalnego. opieka.
Jeśli zajdziesz w ciążę, niezwykle ważne jest, abyś podczas jej prenatalnej opieki był poddawany testom na HIV tak wcześnie, jak to możliwe. Nawet jeśli ryzyko ekspozycji jest minimalne, lepiej być bezpiecznym niż żałować. Znajomość twojego statusu HIV pomoże ci zachować spokój ducha. Co ważniejsze jednak, jeśli jesteś pozytywny, im wcześniej rozpoczniesz leczenie, tym bezpieczniejsze będzie trzymanie swojego przyszłego dziecka.
Jeśli jesteś w ciąży i nie znasz swojego statusu HIV,
poproś swojego lekarza
o sprawdzenie, czy nosisz HIV w ramach opieki prenatalnej. Chociaż wszyscy lekarze powinni oferować testy na HIV każdej ciężarnej pacjentce, wielu nie. To niefortunne, ponieważ uniwersalne testowanie i leczenie kobiet w ciąży może pomóc w wyeliminowaniu przenoszenia wirusa HIV z matki na dziecko. Wybór na ciężarną kiedy HIV + W tych dniach wysoce aktywnej terapii antyretrowirusowej (HAART) HIV stał się chorobą, z którą ludzie żyją od dziesięcioleci.
Wielu mężczyzn i kobiety zakażone HIV są zainteresowani posiadaniem własnych dzieci. Chociaż ryzyko przeniesienia w czasie ciąży nie zostało wyeliminowane, nowe metody leczenia i technologie sprawiły, że posiadanie dzieci przez pary zakażeń HIV jest znacznie bezpieczniejsze.
Jeśli jesteś członkiem pary, w której jeden lub oboje jesteś nosicielem wirusa HIV i rozważasz posiadanie dzieci, przed podjęciem ciąży należy skonsultować się z lekarzem. Twój lekarz może ci pomóc w podjęciu decyzji, czy próba naturalnej ciąży jest dla ciebie odpowiednia. Jeśli tak, mogą pomóc zmniejszyć ryzyko przeniesienia na Ciebie, Twojego niezainfekowanego partnera i / lub twoje przyszłe dziecko.
Inne możliwości urodzenia dziecka mogą obejmować stosowanie technologii wspomaganego rozrodu lub adopcji, a po poradzeniu, niektóre pary mogą zdecydować o pozostaniu bez opieki.
Jeśli ty lub twój partner jest nosicielem wirusa HIV, nie musi to być koniec marzeń o posiadaniu rodziny. Może jednak utrudnić proces decyzyjny. Dlatego ważne jest, aby rozpocząć proces z jak największą ilością informacji. Jeśli twój lekarz czuje się nieswojo, omawiając z tobą opcje reprodukcyjne, odszukaj kogoś, kto udzieli ci potrzebnej pomocy. Możliwe jest podjęcie odpowiedzialnej decyzji o posiadaniu dzieci, gdy jeden z was żyje z HIV, a są lekarze, którzy o tym wiedzą, szanują autonomię swoich nosicieli wirusa HIV i są chętni do pomocy.
