Penicylina i pokrewne antybiotyki to jedne z najstarszych i najczęściej stosowanych antybiotyków. Są aktywne przeciwko wielu różnym infekcjom, są niedrogie i ogólnie dobrze tolerowane. Niestety, alergia na penicylinę jest bardzo powszechna, a 10% populacji zgłasza uczulenie na ten lek. Badania pokazują jednak, że gdy osoby, które zgłaszają uczulenie na penicylinę, są testowane na alergię, prawie 90% nie ma uczulenia i jest w stanie zażywać lek dobrze.
Często dlatego, że ta alergia jest często tymczasowa.
Dostępny jest test na alergię na penicylinę, jest to stosunkowo prosta procedura i najczęściej prowadzi do osoby, która myślała, że jest uczulona na penicylinę, aby dowiedzieć się, że nie jest uczulona na antybiotyk lub nie jest już alergikiem. Większość alergologów ma możliwość wykonywania badań alergicznych na penicylinę.
Unikanie penicyliny może prowadzić do innych problemów
Większość osób z alergią na penicylinę po prostu unika podawania penicyliny i powiązanych antybiotyków, ponieważ w przypadku infekcji należy zastosować wiele innych antybiotyków. Ale czy to właściwe podejście? Różne badania pokazują, że gdy dana osoba jest oznaczona jako alergiczna na penicylinę, mogą pojawić się liczne komplikacje wynikające z podania innych antybiotyków.
Po pierwsze, dramatycznie wzrasta koszt przyjmowania antybiotyków bez penicyliny. Badania pokazują, że średni koszt antybiotyków u osoby z alergią na penicylinę jest o 63% wyższy niż u osób bez alergii na penicylinę.
Po drugie, stosowanie antybiotyków bez penicyliny, zwłaszcza w warunkach szpitalnych, naraża osobę na ryzyko rozwoju infekcji bakteriami opornymi na antybiotyki, takimi jak enterokok z opornością na wankomycynę (VRE). Wreszcie, stosowanie antybiotyków bez penicyliny może również zwiększać ryzyko wystąpienia zapalenia okrężnicy Clostridium difficile, niebezpiecznej infekcji jelit spowodowanej przez stosowanie silnych antybiotyków. Badania nad alergią na penicylinę u osób zgłaszających alergię na penicylinę wykazały liczne badania mające na celu ograniczenie stosowania silniejszych, droższych antybiotyków o ponad połowę. Inne badania wykazały, że dzięki stosowaniu testów na alergie na penicylinę koszt antybiotyków w leczeniu zakażeń spada o ponad 30%. Penicylina dobrze wpływa na reakcje alergiczne
Penicylina może łatwo wywoływać reakcje alergiczne u ludzi ze względu na zdolność wiązania się z białkami we krwi i komórkami w organizmie w celu stymulowania układu odpornościowego. Ten proces, zwany haptenization, prowadzi do tego, że układ odpornościowy organizmu lepiej rozpoznaje penicylinę jako alergen. Pojawia się wtedy uczulenie lub rozwój przeciwciał alergicznych na penicylinę, co może prowadzić do reakcji alergicznych, gdy osoba będzie narażona na penicylinę w przyszłości.
Składniki testu alergicznego na penicylinę allerg Testowanie alergii na penicylinę polega na stosowaniu różnych technik testowania skóry, w tym testów skórnych nakłucia i śródskórnego testowania skóry, na penicylinę i metabolity penicyliny. Większość lekarzy zajmujących się alergią wykonuje badania skórne za pomocą penicyliny G (wstrzykiwanej postaci penicyliny w postaci płynnej), Pre-Pen (benzylpenicilloyl polylysine) – głównego metabolitu penicyliny po rozpadnięciu się leku i niewielkiej mieszaniny determinującej (MDM ) zawierające inne "pomniejsze" metabolity.
MDM nie jest obecnie dostępny komercyjnie, chociaż niektórzy alergicy, np. Pracujący w środowisku uniwersyteckim, wykonają wersję "domowej roboty". Testy penicylinowe, które obejmują stosowanie MDM, zwiększają dokładność testów.
Alergiczne testy krwi są również dostępne do testowania alergii na penicylinę, ale nie są one bardzo dokładne i generalnie nie powinny być stosowane jako substytut dla testów skórnych na alergie na penicylinę.
Jak wykonuje się badanie alergii na penicylinę
Ogólnie rzecz biorąc, najpierw wykonuje się testy skórne w celu wykrycia najbardziej wrażliwych osób uczulonych na penicylinę.
Jeśli testy skórne są pozytywne, osoba ta jest uważana za uczuloną na penicylinę i nie przeprowadza dodatkowych badań. Jeśli test ukłucia jest ujemny, wówczas śródskórne testy skórne są wykonywane z użyciem tych samych materiałów. Śródskórne testy skórne pozwalają zidentyfikować więcej osób z alergią na penicylinę, ale są potencjalnie niebezpieczne u najbardziej wrażliwych osób. To jest powód, dla którego testy skórne są wykonywane najpierw.
Jeśli badanie skóry na penicylinę i pokrewnych metabolitów jest ujemne przy użyciu technik nakłucia i śródskórnego, prawdopodobieństwo wystąpienia alergii na penicylinę jest mniejsze niż 5%. Większość lekarzy czuje się wtedy wygodnie przepisując penicylinę i antybiotyki związane z penicyliną, chociaż niektórzy lekarze (w tym ja) nadal zalecają podawanie pierwszej dawki penicyliny pod nadzorem lekarza i monitorowanie przez godzinę lub dwie. Pójdę nawet o krok dalej i przeprowadzam doustne prowokowanie antybiotykiem penicylinowym (zazwyczaj amoksycyliną) pod nadzorem lekarza w celu zapewnienia, że dana osoba może tolerować antybiotyk.
Jeśli którykolwiek z wyżej wymienionych testów jest pozytywny, wówczas osoba powinna uważać się za uczuloną na penicylinę. W tej sytuacji należy unikać stosowania penicyliny i podobnych antybiotyków, chyba że istnieje szczególna potrzeba stosowania penicyliny – a stosowanie innych antybiotyków nie będzie wystarczające. Odczulanie na penicylinę może być wykonywane, czasami w gabinecie lekarskim, ale zwykle w warunkach szpitalnych, tak aby dana osoba mogła tolerować przebieg penicyliny. Ważne jest jednak, aby zdawać sobie sprawę, że odczulanie trwa tylko kilka dni, więc odczulanie nie prowadzi do leczenia alergii, a jedynie do krótkoterminowej tolerancji leku.
Przeczytaj więcej o tym, jakich antybiotyków należy unikać w przypadku alergii na penicylinę.
