Ścięcia lub zerwania ścięgien są często bolesnymi i przerażającymi obrażeniami. Zwykle występujące w średnim wieku urazy te mogą również występować u osób młodszych i starszych. Najczęstsze obrażenia powstają podczas podnoszenia lub ciągnięcia ciężkiego przedmiotu, szczególnie gdy coś się zsunie lub zacznie padać. Najczęściej snap lub pop jest odczuwany i słyszany, a ból pojawia się wokół ramienia lub łokcia, w zależności od tego, która część ścięgna jest rozdarta.
Dokonywanie diagnozy rozdartego ścięgna mięśnia dwugłowego jest zwykle proste, ale decyzja o tym, jak najlepiej leczyć te obrażenia, może być bardziej skomplikowana. Podjęcie decyzji, czy operacja jest konieczna, a nawet pomocna, może być bardziej skomplikowane, a idealne leczenie może nie być takie samo dla wszystkich.
Ścięgno i mięsień bicepsa
Ścięgno bicepsa jest strukturą, która łączy mięsień biceps z kością. Mięsień dwugłowy pomaga wyginać staw łokciowy, ale ma także inne funkcje. Jest to ważne w ruchu nazywanym supinacją przedramienia. Jest to ruch obracania dłoni do góry, na przykład otwierania klamki lub obracania śrubokręta. Ścięgno bicepsa jest również ważne w jego wkładzie w stabilność ramion.
Są dwa proksymalne mocowanie ścięgien bicepsa na stawie barkowym i pojedyncze ścięgno mięśnia dwugłowego w łokciu. Powodem, dla którego nazywa się to biceps ("bi", czyli dwa), jest to, że istnieją dwie główne części mięśnia.
Każda z tych części brzucha ma własne ramię ścięgna na ramieniu, a dwie części łączą się w jedno przymocowane ścięgno przy łokciu.
Jeden ze ścięgien przy ramieniu (bliższy biceps) nazywany jest długą głową bicepsu, a drugi nazywany jest krótką główką bicepsa.
Długa głowa bicepsa jest prawie zawsze częścią, która jest zraniona w bliższym bicepsie. Długa głowa bicepsa znajduje się wewnątrz stawu barkowego, tuż przy brzegu stawu ramiennego. Krótka głowa proksymalnego bicepsa przywiązuje do splotu kości przed łopatki, zwanego procesem kruchego.
Zerwania ścięgna bicepsa
Zerwanie ścięgna bicepsa jest urazem, który występuje w przyczepie ścięgna mięśnia dwugłowego do kości, powodując oddzielenie ścięgna od kości. Normalne ścięgno bicepsa jest silnie związane z kością. Po zerwaniu ścięgna bicepsa ścięgno zostaje oderwane. Po pęknięciu ścięgna mięśnia dwugłowego mięśnie nie mogą pociągnąć kości, a niektóre ruchy mogą być osłabione i bolesne.
Występują dwa rodzaje pęknięć ścięgien bicepsa:
- Zęby ścięgna proksymalnego bicepsa
Pęknięcie ścięgna proksymalnego bicepsa jest uszkodzeniem ścięgna mięśnia dwugłowego w stawie barkowym. Ten typ urazu jest najczęstszym typem urazu ścięgna bicepsów. Najczęściej występuje u pacjentów w wieku powyżej 60 lat i często powoduje minimalne objawy. Jak wspomniano powyżej, obrażenia ścięgna proksymalnego bicepsa prawie zawsze występują w długiej głowie ścięgna bicepsa. Urazy krótkiej głowy bicepsa są w zasadzie niespotykane.
- Zerwania ścięgna dystalnego odcinka bicepsów
Dystalne ścięgno mięśnia dwugłowego jest uszkodzone wokół stawu łokciowego. Zwykle jest to uraz, który pojawia się podczas podnoszenia ciężarów lub uprawiania sportu u mężczyzn w średnim wieku. Wielu pacjentów z dystalnym rozerwaniem bicepsu będzie miało operację, aby naprawić rozdarte ścięgno.
Opcje leczenia
Decyzja o konieczności naprawy ścięgna bicepsa zależy od wielu czynników, w tym od wieku pacjenta, poziomu aktywności pacjenta, który obejmuje ranę (dominująca lub niedominująca), oraz oczekiwań dotyczących przyszłość. Oczywiście, młodsze, bardziej aktywne, urazy kończyn dominujących są na ogół naprawiane.
Jednak wyniki leczenia niechirurgicznego nie są tak złe, jak wielu ludziom się wydaje. Często występuje deformacja kształtu mięśnia, ale zwykle utrata siły jest znacznie mniejsza niż wielu ludzi się tego spodziewa. Leczenie niechirurgiczne jest często opcją. Powinieneś omówić te opcje leczenia z ortopedą, który pomoże ci wybrać najlepszą opcję dla twojej sytuacji
