Medycyna snu:
Medycyna snu jest medyczną subspecjalizacją, która koncentruje się na diagnozie i leczeniu zaburzeń snu, które mogą być spowodowane czynnikami fizjologicznymi lub psychologicznymi. Ponieważ tak wiele innych fizycznych i psychicznych aspektów życia pacjenta wpływa na wzorce snu, istnieje wiele innych specjalności medycznych, które pokrywają się z badaniem zaburzeń snu.
Kariera lekarza w medycynie snu:
Większość lekarzy praktykujących leki na sen ćwiczy ją w połączeniu z inną specjalnością medyczną. Lekarze specjalizujący się w specjalnościach medycznych mogą studiować leki nasenne jako subspecjalność. Aby subspecjalizować w medycynie snu, lekarz zazwyczaj kończy dodatkowy rok stażu, specyficzny dla medycyny snu. Następnie lekarz musi uzyskać certyfikat z dziedziny medycyny snu.
Następujący lekarze mogą ćwiczyć leki nasenne w ramach ich większej, bardziej ogólnej bazy pacjentów:
- Neurolodzy
- Pulmonolodzy
- Interniści
- Psychiatrzy
Środowisko praktyki:
Medycyna snu jest zwykle oparta na pracy biurowej, a badania snu są zakończone w laboratorium snu. Laboratorium snu ma kilka łóżek ustawionych tak, aby umożliwić pacjentom monitorowanie i rejestrację podczas snu. Pacjent spędza noc w pokoju, będąc podłączonym do sprzętu, który mierzy czynność oddechową, tętno i ruch.
Inne objawy, takie jak chrapanie, mówienie i chodzenie w czasie snu są również obserwowane i rejestrowane w laboratorium snu.
Zaburzenia snu:
Zaburzenia snu obejmują bezdech senny (trudności w oddychaniu podczas snu), bezsenność (trudności z zasypianiem i pozostawanie w stanie snu) oraz narkolepsję (samoistnie zasypiające), aby wymienić tylko kilka.
Badania snu są następnie analizowane przez lekarza w celu określenia stanu i rozpoczęcia leczenia przyczyn problemu poprzez dietę, leki, aparat oddechowy, a czasami zabiegi chirurgiczne migdałków, migdałków i podniebienia miękkiego.
Pokrewne zawody medyczne w medycynie snu:
Stowarzyszenie Polisomnograficznych Technologów (APT) uznaje trzy pokrewne role opieki zdrowotnej w medycynie snu. Są technikami snu, technikiem snu i technologiem snu. Każda z tych ról wymaga dyplomu ukończenia szkoły średniej, a także niektórych studiów lub równoważnego doświadczenia w dziedzinie opieki zdrowotnej.
Ci sprzymierzeni pracownicy służby zdrowia to osoby, które prowadzą opisane powyżej badania snu. Lekarze następnie interpretują wyniki i, w zależności od wyników testów neurologicznych, psychiatrycznych i innych, lekarz zdiagnozuje problem i opracuje plan leczenia.
Inne prace medyczne w medycynie snu:
W pielęgniarstwie nie ma wielu ról, które są poświęcone medycynie snu, ale pielęgniarki, które pracują z praktykami medycznymi w powiązanych specjalizacjach medycznych z neurologii, pulmonologii lub medycyny wewnętrznej, mogą również brać udział w śnie lekarstwo.
Jednak laboratoria zajmujące się spaniem są zwykle dość małe i dlatego nie wymagają rozległych sztabów.
Personel może składać się z techników snu i jednej innej osoby administracyjnej, takiej jak recepcjonista i terminarz spotkań.
Dyrektor centrum snu:
Kierownik medyczny lub kliniczny ośrodka snu jest zwykle lekarzem lub pielęgniarką. Jest to osoba, która nadzoruje wszystkie badania i jest odpowiedzialna za techników i technologów wykonujących badania snu. O ile ośrodek snu nie jest bardzo duży, dyrektorem ośrodka snu jest zazwyczaj lekarz, który ma stałą praktykę w powiązanej specjalności, a także obowiązki dyrektora medycznego.
Oprócz dyrektora klinicznego może istnieć dyrektor administracyjny, który może być pielęgniarką lub innym specjalistą nie będącym lekarzem, posiadającym doświadczenie i wiedzę w zarządzaniu placówką medyczną.
Dyrektor administracyjny lub dyrektor wykonawczy centrum snu byłby odpowiedzialny za obsadę kadrową, budżet, marketing i planowanie centrum sypialnego.
