Astma wywoływana przez drażnienie (lub w skrócie IIA) jest rodzajem astmy zawodowej spowodowanej ekspozycją na gaz, opary, opary lub wdychane cząstki. Podobny warunek to reaktywny zespół dysfunkcji dróg oddechowych (lub w skrócie RADS).
Choroby te są klasyfikowane jako astma zawodowa, ponieważ wiele ekspozycji na substancje drażniące, które prowadzą do RADS i IIA, występuje w miejscu pracy.
Ekspozycja na czynniki drażniące może jednak wystąpić również w domu lub w miejscach publicznych; dlatego RADS i IIA nie zawsze są związane z pracą.
RADS i IIA zostały po raz pierwszy uznane za odrębne choroby w 1985 r., A problemy dotyczące ich diagnozy wzbudziły pewne kontrowersje. Ustalenie wyraźnego związku między narażeniem danej osoby na działanie drażniące a objawami astmy u osoby nie zawsze jest łatwe. Ponadto odróżnienie RADS i IIA od innych typów astmy może być trudne.
Różnica między RADS a IIA
Ogólnie rzecz biorąc, RADS rozpoznaje się, gdy dana osoba (bez wcześniej zdiagnozowanej astmy) rozwija objawy astmy po nagłej (często przypadkowej) i znacznej ekspozycji na drażniące. Po pierwszej ekspozycji osoba z RADS ma objawy oddechowe, które pojawiają się natychmiast (w ciągu 24 godzin).
Uważa się, że RADS jest spowodowane bezpośrednim toksycznym oddziaływaniem na komórki, które wyściełają drogi oddechowe.
Podrażnienie wywołuje wówczas reakcję zapalną, która różni się od reakcji alergicznej na powtarzane ekspozycje – ścieżkę u większości osób z astmą.
Spór o rozpoznanie IIA lub RADS o niskiej dawce leży w proponowanym mechanizmie choroby. Pozostaje pytanie, czy może istnieć bezpośrednie uszkodzenie komórek przed przedłużonym niższym poziomem ekspozycji, bez składnika alergicznego.
Zespół ekspertów z Wielkiej Brytanii, zwołany w 2006 roku, przyjął termin "ostra astma wywoływana przez czynnik drażniący", a nie RADS, i chociaż zaproponowali termin "astma indukowana małą dawką wywołującą podrażnienie" zamiast niskiej dawki RADS – kontynuowano tutaj nie zgadzam się, czy ten podmiot istnieje.
Zapalenie spowodowane podrażnieniem dróg oddechowych
Kiedy ludzie są narażeni na działanie dużej ilości substancji drażniących, tkanki, które wyściełają ich drogi oddechowe są uszkodzone. Uszkodzenie jest podobne do oparzenia, z utratą komórek powierzchniowych i małych obszarów krwawienia i obrzęku pod powierzchnią.
W porównaniu, reakcja alergiczna jest inna, ponieważ wiąże się z odpowiedzią układu odpornościowego organizmu. Drogi oddechowe osób z przewlekłą chorobą płuc wywołaną przez RADS będą gęstnieć i wykazywać włókniste osady, a tkanki dróg oddechowych są skutecznie bliznami.
Rozpoznanie i leczenie
Istnieją trzy główne kryteria rozpoznawania RADS i IIA
- Objawy ze strony dróg oddechowych z występowaniem świszczącego oddechu, kaszlu i duszności, które występują po ekspozycji na drażniące (takie jak chlor, środki czyszczące lub dym). W RADS występuje to wkrótce po dużej ekspozycji; w IIA występuje to po mniejszych wielokrotnych ekspozycjach.
- Brak historii wcześniejszych skarg na astmę.
- Objawy utrzymują się dłużej niż początkowa ekspozycja.
W przypadku RADS wiele osób opisuje natychmiastowe pieczenie w nosie i gardle w momencie ekspozycji, a objawy w drogach oddechowych pojawiają się natychmiast po nim lub w ciągu kilku godzin.
Gdy ktoś już był narażony na działanie czynników drażniących na wysokim poziomie, a wcześniej nie zgłaszano dolegliwości płucnych, objawy łatwiej można przypisać ich ekspozycji. Jednakże, gdy dana osoba miała już przedłużoną lub wielokrotną ekspozycję, trudniej jest udowodnić, że te objawy były bezpośrednią przyczyną działania drażniącego.
Jeśli lekarz podejrzewa RADS lub IIA, przeprowadzi dokładną historię i badanie fizykalne. Lekarz może zlecić badanie czynności płuc w celu ustalenia, w jaki sposób lub czy doszło do uszkodzenia płuc.
Często osoba z RADS wykazuje mniejszą poprawę objawów po zastosowaniu pewnych leków na astmę (leki rozszerzające oskrzela, takie jak albuterol) niż osoby z astmą.
Bezpośrednio po ekspozycji przepisywane są doustne steroidy w celu zmniejszenia zapalenia w drogach oddechowych. Wziewne sterydy są przepisywane, jeśli objawy utrzymują się.
Jak dużo jest za dużo?
Nie jest jasne, jak często wdychanie substancji drażniących powoduje RADS i IIA. Badania pracowników zaangażowanych w duże narażenia chemiczne – takie jak chlor, kwas octowy lub wycieki gazu musztardowego – wykazały, że 11% do 57% osób, które zostały narażone, opracowało RADS. W jednym z badań nad strażakami, którzy 11 września byli narażeni na szczątki z World Trade Center, 16% zdiagnozowano RADS 1 rok później. W innym badaniu wszystkich pracowników z astmą zawodową w 4 stanach stwierdzono, że RADS stanowi 14% wszystkich udokumentowanych przypadków astmy zawodowej.
Wiele zawodów naraża ludzi na większe ryzyko drażniących ekspozycji, które mogą powodować RADS i IIA. Drażniące, które są często cytowane jako biorące udział w rozwoju tych chorób, obejmują różne kwasy, środki wybielające, środki czyszczące, gazowy chlor, spaliny silnika wysokoprężnego, formaldehyd, dwutlenek siarki i izocyjaniany, które są często stosowane w tworzywach sztucznych i klejach.
Każdy, kto pracuje z niebezpiecznymi substancjami, powinien zostać poinformowany o ryzyku. Urząd ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy (OSHA) zobowiązuje pracodawców do stosowania środków bezpieczeństwa, które obejmują sprzęt ochronny, edukację i instrukcje postępowania w przypadku przypadkowego narażenia. Jeśli podejrzewasz, że twój pracodawca nie przestrzega tych przepisów, skontaktuj się z lokalnym biurem OSHA.
Poza medycznymi konsekwencjami, które mogą zakłócać regularne działania, mogą również wystąpić społeczne i finansowe konsekwencje RADS i IIA. Lekarze i naukowcy nadal poszukują ostatecznych sposobów diagnozowania tych stanów, ze względu na zawodową i prawną pozycję, jaką mieliby pacjenci nimi dotknięci. Dla osób narażonych i rannych w miejscu pracy, dokładna diagnoza ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odszkodowania i świadczeń.
Treść edytowana przez Naveed Saleh, MD, MS, w dniu 2/11/2016.
