Operacja na tarczycy jest znana jako wycięcie tarczycy. W tym artykule zbadaj przyczyny operacji tarczycy, rodzaje operacji tarczycy i czego się spodziewać przed i po operacji.
Przyczyny chirurgii tarczycy
Chirurgia tarczycy jest wykonywana w różnych okolicznościach:
- Jako leczenie raka tarczycy
- Gdy powiększona tarczycy (wole) lub liczne guzki powodują problemy z kosmetykiem, oddychaniem lub połykaniem
- U kobiety w ciąży, gdy jej nadczynność tarczycy nie można kontrolować za pomocą leków przeciwtarczycowych i wymaga natychmiastowego leczenia
- Gdy inne formy leczenia nadczynności tarczycy, tj. leki przeciwtarczycowe lub radioaktywny jod nie były skuteczne. (Ma to zastosowanie w Stanach Zjednoczonych poza Stanami Zjednoczonymi, zabieg chirurgiczny jest czasami wykonywany jako leczenie nadczynności tarczycy przed lub zamiast radioaktywnego jodu.)
- U dzieci, jeśli lekarz lub rodzic chce uniknąć radioaktywnego jodu
- Gdy pacjent odmawia leczenia hormonalnego lub radioaktywnego Jod
- Gdy pacjent chce szybko zajść w ciążę po zabiegu
Wybór chirurga
Powikłania są bardziej prawdopodobne u chirurgów, którzy mają mniejsze doświadczenie w wykonywaniu operacji tarczycy, więc upewnij się, że Twój chirurg ma duże doświadczenie w chirurgii tarczycy. Możesz dowiedzieć się więcej w artykule o znalezieniu najlepszego chirurga tarczowego.
Rodzaje operacji tarczycy
Istnieją trzy główne typy operacji tarczycy:
- Całkowita operacja usunięcia tarczycy: całkowite usunięcie tarczycy
Jest to najczęstszy rodzaj operacji tarczycy i jest często stosowany w leczeniu raka tarczycy, aw szczególności agresywnych nowotworów, takich jak jako rak rdzeniasty lub anaplastyczny tarczycy. Jest również stosowany w leczeniu wole i Gravesa / nadczynność tarczycy. - Częściowa / częściowa resekcja tarczycy: usunięcie połowy tarczycy
W tej operacji rak musi być mały i nieagresywny – pęcherzykowy lub brodawkowaty – i znajdować się po jednej stronie gruczołu. Po wykonaniu częściowej lub częściowej wycięcia tarczycy, zwykle chirurdzy wykonują obustronną tarczycową wycięcie tarczycy, która pozostawia od 1 do 5 gramów z każdej strony / płata tarczycy. Popularna jest również procedura Harley’a Dunhilla, w której istnieje całkowita lobektomia z jednej strony i suma częściowa z drugiej, pozostawiając od 4 do 5 gramów tkanki tarczycy.
- Lobektomia tarczycy: usunięcie tylko około ćwiartki gruczołu
Jest to mniej powszechnie stosowane w przypadku raka tarczycy, ponieważ komórki rakowe muszą być małe i nieagresywne.
Kwestia subtotalnej / częściowej, a totalnej wycięcia tarczycy jest kontrowersyjna. Niektórzy praktykujący wolą wykonać częściową tarczycę, gdy tylko jest to możliwe, uważając, że pozostaną w tyle tkanki tarczycy, aby zapobiec niedoczynności tarczycy. (Całkowita tarczycy ma prawie 100 procent szans na spowodowanie niedoczynności tarczycy). Ryzyko niedoczynności tarczycy z subtotalną tarczycą jest jednak dość wysokie, a niektórzy eksperci twierdzą, że ponad 70 procent pacjentów otrzymujących subtotalną tarczycę stanie się niedoczynnością tarczycy. Ponieważ jednym z głównych powodów subtykowej wycięcia tarczycy jest zapobieganie niedoczynności tarczycy, a cel ten osiąga się tylko w niewielkiej liczbie przypadków, eksperci coraz częściej uważają, że nie ma żadnej dodatkowej korzyści w przypadku subtotalnej wycięcia tarczycy, i bardziej rutynowo zalecają całkowite wycięcie tarczycy.
To, co lubisz przeżyć
W większości przypadków operacja tarczycy nie jest szczególnie skomplikowana i zwykle zajmuje nie więcej niż dwie godziny. Usunięcie połowy tarczycy trwa od 45 minut do godziny, więc jeśli cały gruczoł zostanie usunięty, operacja potrwa około półtorej godziny.
Skontaktuj się z chirurgiem na temat przyjmowanych leków i tego, co powinieneś / nie powinnaś przyjmować w dniach poprzedzających operację. Najprawdopodobniej zostaniesz poproszony o sprawdzenie w szpitalu rano rano operacji. Zazwyczaj Twój chirurg poprosi Cię o powstrzymanie się od jedzenia lub picia po północy w nocy poprzedzającej operację.
Wejście ambulatoryjne lub szpitalne?W zależności od stanu pacjenta można zaplanować nocny lub dwutygodniowy pobyt w szpitalu. Ambulatoryjna chirurgia tarczycy staje się coraz bardziej popularna, a badania pokazują, że ambulatoryjna operacja tarczycy jest bezpieczna, skuteczna i tańsza dla większości pacjentów i może być korzystniejsza niż tradycyjne hospitalizacyjne hospitalizacje.
Znieczulenie ogólne lub miejscowe?Chirurgia tarczycy jest częściej wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Niektórzy chirurdzy stosują obecnie znieczulenie miejscowe, a także środek uspokajający do wykonywania operacji tarczycy.
Korzyści z znieczulenia miejscowego wiążą się z krótszym pobytem w szpitalu, krótszym faktycznym czasem operacji oraz mniej wymiotami i nudnościami po operacji. Jeśli zdecydujesz się na znieczulenie miejscowe, Twój lekarz zwykle poda Ci drętwienie leków na tarczycę oraz łagodny środek uspokajający, który pomoże Ci zachować spokój. Będziesz jednak czuwać podczas operacji i będziesz w stanie wchodzić w interakcje z chirurgiem.
Niewielu chirurgów jest przeszkolonych w chirurgii tarczycy w znieczuleniu miejscowym. Jeśli chcesz kontynuować tę opcję, upewnij się, że Twój chirurg wykonał szereg operacji tarczycy w znieczuleniu miejscowym. (Niektórzy eksperci sugerują, aby szukać chirurga, który wykonał tę procedurę co najmniej 50 razy).
Procedura chirurgiczna
W chirurgii chirurg wycina od 3 do 5 cali nacięcie na przedniej części szyi. Skóra i mięśnie są odsunięte, aby odsłonić tarczycę. Nacięcie zazwyczaj wykonuje się tak, że wpada w fałd skóry w szyi, przez co jest mniej zauważalny.
Dostarczanie krwi do gruczołu jest "przywiązane", a gruczoły przytarczyczne są identyfikowane (aby mogły być chronione). Następnie chirurg oddziela tchawicę od tarczycy i usuwa cały lub część gruczołu.
Większość chirurgów używa rozpuszczalnych szwów, ale możesz chcieć zapytać chirurga z wyprzedzeniem, jakiego rodzaju plan zamierza użyć, ponieważ nienasiąkliwe szwy faktycznie powodują mniejsze blizny. Jeśli w przeszłości występowały alergiczne reakcje skórne na przeszyte szwy, możesz również poprosić lekarza o zastosowanie hipoalergicznego materiału nici.
Uwaga: Większość operacji tarczycy odbywa się przy użyciu tradycyjnych technik. Jednak niektórzy praktykujący wykonują endoskopową operację tarczycy, która polega na zastosowaniu małej kamery powiększającej umieszczonej w szyi. Gazowy dwutlenek węgla jest pompowany do obszaru szyi, aby ułatwić widzenie i pracę nad gruczołem. Drugie małe nacięcie jest wykonane, a cienka rurka z krawędzią skalpela jest wstawiana przez to nacięcie. Ta tuba jest narzędziem chirurgicznym, które służy do usuwania tarczycy. Chirurgia endoskopowa, ponieważ obejmuje dwie małe blizny mniejsze niż jeden cal, zwykle pozostawia mniej widocznych blizn i pozwala na szybszy powrót do normalnej aktywności. Czasami punkt wejścia znajduje się pod pachą, nazywany chirurgią pachową. Chirurgia endoskopowa nie jest jednak powszechna i trzeba znaleźć chirurga z doświadczeniem w wykonywaniu tych operacji i zbadać, czy jest on odpowiedni dla danego schorzenia.
Po zabiegu
Po zabiegu zwykle pozostajesz pod obserwacją w szpitalu przez co najmniej 6 godzin. Jeśli masz operację ambulatoryjną, możesz zostać zwolniony po tym punkcie.
Przed rozładowaniem nacięcie jest zwykle pokryte przezroczystym wodoodpornym klejem o nazwie kolodium. (To pozwala kąpać się lub brać prysznic po zabiegu chirurgicznym.)
Rzadko, jeśli istnieje obawa krwawienia lub jeśli tarczyca jest bardzo duża, a zabieg chirurgiczny pozostawił dużą otwartą przestrzeń, w ranie pozostanie dren, aby zapobiec płynowi z akumulacji. Po kilku dniach będziesz musiał wrócić do chirurga, aby usunąć odpływ.
Występują częste, krótkotrwałe działania niepożądane, które mogą wystąpić po operacji tarczycy, w tym ból podczas połykania i sztywność karku. Większość pacjentów staje się również niedoczynnością tarczycy po operacji i wymaga terapii zastępczej hormonem tarczycy. Zagadnienia te zostały omówione dokładniej w artykule dotyczącym rekonwalescencji po operacji tarczycy.
Chociaż powikłania nie występują często, kilka może pojawić się po operacji tarczycy. Należą do nich niedoczynność przytarczyc i hipokalcemia oraz uszkodzenie nerwu krtaniowego. Objawy mogą obejmować drętwienie i mrowienie wokół warg, dłoni i stóp, skurcze mięśni i skurcze, złe bóle głowy, lęk, depresję, chrypkę i trudności w mówieniu głośno. Możesz przeczytać więcej na ten temat w powikłaniach po operacji tarczycy.
