Chłoniak jest formą nowotworu mającą wpływ na rodzaj białych krwinek zwanych limfocytami. Podobnie jak w przypadku wszystkich postaci raka, chłoniak obejmuje nieprawidłowy wzrost komórek. W tym przypadku, dotknięte limfocyty zaczynają rosnąć i rozmnażać się bez kontroli, unikając normalnego cyklu programowanej śmierci komórki (apoptozy), która pozwala nowym komórkom zastąpić stare komórki.
Ponieważ nowotworowe limfocyty swobodnie krążą w krwioobiegu, mogą powodować powstawanie guzów w częściach układu limfatycznego – przede wszystkim w węzłach chłonnych, ale także w śledzionie, grasicy, migdałkach i migdałkach.
Chłoniaki mogą również rozwijać się w innych częściach ciała, ponieważ tkanka limfatyczna znajduje się w całym ciele. Jako takie, 40 procent chłoniaków występuje poza układem limfatycznym, najczęściej w przewodzie pokarmowym. Jednym z objawów jest chłoniak jelita grubego.
Zrozumienie chłoniaka jelita grubego
Chłoniak jelita grubego odpowiada za 15-20% chłoniaków żołądkowo-jelitowych (w porównaniu do 50-60% w żołądku i 20-30% w jelicie cienkim). Tym, co odróżnia chłoniaki żołądkowo-jelitowe od wszystkich innych typów, jest często całkowity brak charakterystycznych objawów.
Przykłady obejmują:
- Brak powiększonych węzłów chłonnych podczas badania przedmiotowego.
- Brak powiększonych węzłów chłonnych na zdjęciu rentgenowskim.
- Brak nieprawidłowych wartości krwinek lub nieprawidłowości w szpiku kostnym.
- Brak anormalnej śledziony lub wątroby.
Niektóre lub wszystkie te rzeczy byłyby oczekiwane w "klasycznym" przypadku chłoniaka.
Nie w przypadku chłoniaka żołądkowo-jelitowego.
Objawy i rozpoznanie
Chłoniak jelita grubego występuje częściej u osób w wieku powyżej 50 lat, a także u osób z zapalną chorobą jelit (IBD) i osób z ciężko upośledzonym układem odpornościowym. Większość z nich obejmuje rodzaj chłoniaka o nazwie chłoniak nieziarniczy (NHL).
Objawy zwykle rozwijają się dopiero po wytworzeniu się guza, a do tego czasu u człowieka mogą wystąpić takie objawy, jak:
- ból brzucha.
- Niewyjaśniona utrata masy ciała większa niż 5 procent.
- Obniż krwawienie z przewodu pokarmowego i / lub krwawe stolce.
W przeciwieństwie do innych nowotworów mających wpływ na okrężnicę lub odbytnicę, rzadko występuje niedrożność jelit lub perforacja jelit, ponieważ sam guz jest giętki i miękki. Większość chłoniaków jelita grubego rozpoznaje się za pomocą tomografii komputerowej (CT) lub podwójnie kontrastowej lewatywy barowej z promieniowaniem rentgenowskim.
Z powodu późnego przedstawienia objawów, połowa wszystkich chłoniaków jelita grubego odkryta jest w stadium 4 choroby, kiedy nowotwór prawdopodobnie rozprzestrzenił się na inne narządy. Guzy z przerzutami są z natury trudniejsze do wyleczenia.
Leczenie
Leczenie chłoniaka jelita grubego jest zwykle takie samo jak w przypadku innych objawów NHL. W zależności od stadium raka może to obejmować:
- Chemioterapię podawaną w postaci infuzji do żył.
- Radioterapia stosowana w celu powstrzymania powstawania nowych guzów (chociaż leczenie wiąże się z wysokim odsetkiem powikłań).
- Chirurgiczne usunięcie guza pierwotnego (jeśli rak nie przeszedł jeszcze przerzutu).
W większości przypadków stosuje się kombinację chirurgicznej resekcji i chemioterapii. Resekcja chirurgiczna polega na usunięciu odcinka okrężnicy z rakiem, którego końce są następnie łączone szwami.
Wykazano, że leczenie chirurgiczne i chemioterapia wydłużają czas przeżycia o 36 do 53 miesięcy. W przypadkach, w których przerzuty dotyczyły tylko jednego narządu (w przeciwieństwie do wielu narządów), praktyka ta spowodowała 83 procent pacjentów żyjących 10 lat lub dłużej.
Z samą operacją odsetek nawrotów jest wysoki (74 procent), z większym prawdopodobieństwem zgonu z powodu rozległej (rozsianej) choroby. W związku z tym chemioterapię uważa się za konieczną dla zapewnienia dłuższego czasu przeżycia. Bez tego nawrót zwykle występuje w ciągu pięciu lat.
