Wypadki się zdarzają. Ale niewielu może wywołać ten rodzaj lęku u wielu osób, gdy prezerwatywa pęka podczas seksu. Jeśli kiedykolwiek w tej sytuacji, możesz podjąć szereg kroków w celu zmniejszenia ryzyka zakażenia, jeśli któryś z was będzie nosicielem wirusa HIV (lub jedno lub oboje nie znacie swojego statusu).
Jeśli prezerwatywa pęknie podczas uprawiania seksu, najlepiej zatrzymać się natychmiast i ostrożnie wyjąć.
Najważniejszą rzeczą na tym etapie jest uniknięcie panikowania. Zamiast tego poświęć czas, aby spokojnie ocenić, co się stało, pytając siebie:
- Czy prezerwatywa nadal znajduje się na penisie lub czy zniknęła wewnątrz pochwy lub odbytnicy?
- Czy dopiero zaczynasz uprawiać seks, czy byłeś blisko punktu wytrysku?
- Czy złamanie nastąpiło po wytrysku?
Jeśli jesteś względnie pewny, że nie nastąpiła wymiana płynów ustrojowych – powiedzmy, jeśli prezerwatywa złamała się w momencie, gdy zaczynasz odbywać stosunek seksualny – możesz zacząć od nowa z nową prezerwatywą. Poświęć czas (jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś), aby sprawdzić datę wygaśnięcia prezerwatywy i upewnij się, że używasz zatwierdzonego smaru na bazie wody lub silikonu.
Jeśli z drugiej strony sądzisz, że mogła wystąpić ekspozycja, najlepiej zatrzymać się całkowicie. Możesz delikatnie umyć okolice narządów płciowych mydłem i wodą, ale nie myj, nie szoruj ani nie używaj żadnych ostrych środków dezynfekujących.
Douing może usuwać bakterie ochronne z tkanek błony śluzowej, a także fizycznie niszczyć delikatne membrany. Środki dezynfekujące mogą również uszkadzać komórki śluzówki i wywoływać reakcję zapalną, która promuje, a nie hamuje infekcję HIV.
Jeśli wystąpił wytrysk, spróbuj usunąć jak najwięcej spermy z pochwy i odbytu.
Kobiety mogą to zrobić, przysiadając i ściskając mięśnie pochwy. Jeśli angażujesz się w seks analny, usiądź w toalecie i znieść, aby wydalić jak najwięcej nasienia, jak możesz. Znowu mniej znaczy więcej. Jasne, czyste, ale nie obciążaj delikatnych tkanek pochwy lub odbytnicy.
W przypadku wymiany płynów ustnych
Jeśli wystąpiło narażenie (lub masz jakiekolwiek wątpliwości), natychmiast udaj się do najbliższej przychodni lub pogotowia, najlepiej ze swoim partnerem. Następnie możesz omówić to, co się stało, dzieląc jak najwięcej szczegółów z lekarzem przyjmującym lub pielęgniarką.
Mogą ci doradzić, czy powinieneś rozpoczynać terapię HIV po profilaktyce (PEP), 28-dniowy cykl leków przeciwretrowirusowych, które mogą zmniejszyć ryzyko zachorowania na HIV. Przed przepisaniem leczenia zostanie przeprowadzony szybki test na HIV w celu oceny, czy ty i / lub twój partner nosicie HIV. Nawet jeśli oba testy są negatywne, możesz nadal chcieć kontynuować leczenie, jeśli istnieje szansa, że jesteś w tak zwanym okresie okiennym, podczas którego testy na HIV mogą czasami przynieść fałszywie ujemny wynik.
PEP powinien rozpocząć się idealnie w ciągu pierwszych 24 godzin po ekspozycji. Może jednak zostać przepisany w ciągu 48 (i może 72) godzin ekspozycji.
Jak zmniejszyć pęknięcie prezerwatywy
- Nigdy nie używaj przeterminowanej prezerwatywy lub takiej, która była przechowywana w wysokich i niskich temperaturach (np. W schowku lub portfelu).
- Nigdy nie nosić dwóch prezerwatyw naraz – tarcie spowodowane przez dwie bariery może ułatwić pękanie.
- Nigdy nie używaj smarów na bazie oleju, takich jak wazelina, i unikaj produktów Nonoxynol-9, które mogą rozpalać tkanki pochwowe i odbytnicze.
- Korzystaj z dużej ilości lubrykantu podczas stosunku – nie spiesz się.
- Upewnij się, że używasz odpowiednio zakrojonych prezerwatyw. Nie wchodź za duże (co może spowodować ześlizgnięcie się prezerwatywy) lub zbyt małe (co może spowodować pęknięcie prezerwatywy).
- Nigdy nie używaj ponownie prezerwatywy.
Słowo od Verywell
Prezerwatywy są tylko częścią świadomej strategii profilaktyki – takiej, która obejmuje także zmniejszenie liczby partnerów seksualnych i unikanie alkoholu lub innych substancji, które mogą wpłynąć na ocenę sytuacji.
Poza prezerwatywami, weź pod uwagę profilaktykę przedekspozycyjną HIV (PrEP), pojedynczą pigułkę dzienną, która może zmniejszyć ryzyko zarażenia wirusem HIV o 72 procent lub więcej. W połączeniu z innymi narzędziami zapobiegania ryzyko może zostać zredukowane do niemal nieistotnych poziomów.
