Jak leczy się łuszczycę łonową

Podczas gdy nie ma lekarstwa na przewlekłą łuszczycę plackowatą, istnieje wiele metod leczenia, które mogą pomóc w usunięciu łusek i zapobieganiu tak szybkiemu wzrostowi komórek skóry. Opcje obejmują miejscowe maści, terapię światłem i leki na receptę przyjmowane doustnie lub przez wstrzyknięcie. Właściwa pielęgnacja skóry i wybór stylu życia mogą również pomóc Ci w opanowaniu zaburzeń, które nadal dotykają aż 7,5 miliona Amerykanów, zgodnie z American Academy of Dermatology.

Recepty

Miejscowe kortykosteroidy, zwane także steroidami, są uważane za najskuteczniejsze metody leczenia łagodnej łuszczycy plackowatej. Jednakże, jako przewlekłe zaburzenie autoimmunologiczne, łuszczyca plackowata może wymagać więcej. W niektórych przypadkach reakcja autoimmunologiczna będzie wymagała hartowania, aby zapobiec dalszemu uszkodzeniu ciała. W tym celu lekarze często zwracają się do leków ukierunkowanych na odpowiedź immunologiczną, systemowo (jako całość) lub częściowo.

Miejscowe Kortykosteroidy

Miejscowe kortykosteroidy są często stosowane jako leczenie indywidualne u osób z łagodną łuszczycą plackowatą i można je stosować razem z innymi lekami u osób w umiarkowanych lub ciężkich przypadkach.

Jeśli przepisujesz miejscowy steryd, twój dermatolog rozważy lokalizację i ciężkość twoich plakietek. W przypadku twarzy lub narządów płciowych można zalecić preparat o niższej mocy 1,0%, podczas gdy steryd o średniej do wysokiej skuteczności można stosować na inne części ciała.

Miejscowe sterydy są dostępne zarówno na receptę, jak i bez recepty w różnych płynach, kremach, maściach, szamponach, piankach i sprayach. Chociaż skuteczne, długotrwałe stosowanie lub nadmierne stosowanie może prowadzić do atrofii skóry (przerzedzania skóry), stanu, który jest często nieodwracalny.

Leki nie-biologiczne

Leki nie-biologiczne to te, które zostały zsyntetyzowane w laboratorium.

W leczeniu łuszczycy zwykłej stosuje się trzy leki inne niż biologiczne:

Metotreksat jest lekiem o działaniu immunosupresyjnym, działającym od ponad 50 lat i działającym na zasadzie tłumienia odpowiedzi immunologicznej jako całości. Zazwyczaj stosuje się go w leczeniu pierwszego rzutu łuszczycy zwykłej lub ciężkiej. Tłumiąc układ immunologiczny w całości, metotreksat może powodować działania niepożądane, począwszy od toksyczności wątroby po zahamowanie czynności szpiku kostnego. Aby uniknąć powikłań po leczeniu konieczne są okresowe badania krwi.
Cyklosporyna jest lekiem immunosupresyjnym podobnym do metotreksatu. Jest stosowany, gdy łuszczyca jest rozległa lub nie reaguje na co najmniej jeden inny lek układowy. Podczas gdy cyklosporyna działa szybko na układ odpornościowy, wymaga również częstego monitorowania działań niepożądanych, w tym wysokiego ciśnienia krwi, toksyczności wątroby i zaburzeń czynności nerek.
Otezla (apremilast) została zatwierdzona w 2014 roku w leczeniu łuszczycy i łuszczycowego zapalenia stawów, formy reumatoidalnego zapalenia stawów ściśle powiązanej z łuszczycą. Otezla działa blokując enzym, znany jako fosfodiesterazy 4, która reguluje zapalenie komórek. Podczas gdy lek Otezla jest dobrze tolerowany, po rozpoczęciu może wywoływać biegunkę, nudności lub bóle głowy. Rzadziej dochodzi do utraty wagi lub objawów depresji.

Leki biologiczne

Leki biologiczne to leki wytwarzane z ludzkich lub zwierzęcych białek. Coraz więcej leków biologicznych zostało zatwierdzonych do leczenia umiarkowanej i ciężkiej postaci łuszczycy plackowatej. W przeciwieństwie do metotreksatu, środki biologiczne celują w specyficzny składnik odpowiedzi immunologicznej, a nie w układ odpornościowy jako całość.

Biologie są dostarczane przez iniekcję lub dożylnie (przez żyłę). Zazwyczaj przepisuje się je ludziom z łuszczycą o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, którzy nie zareagowali na inne terapie.

Obecnie zatwierdzone środki są skierowane na jeden z trzech składników odpowiedzi immunologicznej:

Cimzia (certolizumab), Humira (adalimumab), Enbrel (etanercept), Remicade (infliksymab) i Simponi (golimumab) blokują czynnik martwicy nowotworów (TNF), białko sygnalizacyjne zaangażowane w ogólnoustrojowe zapalenie.

Stelara (ustekinumab), Cosentyx (secukinumab), Siliq (brodalumab), Taltz (ixekizumab) i Tremfya (guselkumab) blokują różne formy interleukiny, białka wytwarzanego przez białe krwinki, które regulują odpowiedź immunologiczną.
Orencia (abatacept) blokuje rodzaj białych krwinek zwanych komórkami T, które układ odpornościowy wykorzystuje do wywołania reakcji zapalnej.

Ponieważ leki biologiczne mogą zwiększać ryzyko infekcji, wszelkie skaleczenia, bóle lub oznaki infekcji powinny być leczone przez lekarza. Typowe działania niepożądane obejmują ból w miejscu wstrzyknięcia, infekcje dróg oddechowych i objawy grypopodobne. W rzadkich przypadkach mogą rozwinąć się pewne nowotwory i objawy neurologiczne (takie jak drgawki i stwardnienie rozsiane).

Leki wspomagające

Istnieje również wiele leków na receptę powszechnie stosowanych w leczeniu pierwotnego leczenia łuszczycy:

Kalcypotriol (kalcypotrien) jest syntetycznym analogiem witaminy D3 wprowadzonym po raz pierwszy w latach 90. w leczeniu łuszczycy zwykłej. Uważa się, że poprawiają one objawy poprzez hartowanie nadprodukcji keratynocytów w skórze. Inne analogi witaminy D3 obejmują kalcytriol i tacalcitol.
Tazorac (tazaroten) to miejscowy retinoid pochodzący z witaminy A, który może spowolnić produkcję komórek skóry i zmniejszyć stan zapalny. Jest również sprzedawany pod markami Avage i Fabior. Efekty uboczne obejmują podrażnienia skóry i wrażliwość na słońce.
Soriatane (acitretin) to doustny retinoid, który jest czasami łączony z terapią światłem UV. Działania niepożądane obejmują zapalenie warg, utratę włosów oraz wysuszenie oczu, nosa i ust.

Tazorac i Soriatane są sklasyfikowane jako leki kategorii X ciąży i nie można ich stosować w czasie ciąży ze względu na ryzyko wad wrodzonych.

Terapie

Promieniowanie słoneczne może być skuteczne w łagodzeniu łuszczycy plackowatej, ale przedłużona ekspozycja może prowadzić do oparzeń słonecznych i nasilenia objawów. W tym celu terapia światłem UV, znana również jako fototerapia, stała się bezpieczną opcją dla tych, którzy nie reagują na same leki.

Promieniowanie ultrafioletowe B (UVB), w szczególności, jest w stanie przeniknąć przez skórę i spowolnić hiperprodukcję komórek skóry bez szkody. Zabiegi można wykonywać w gabinecie lekarskim lub w jednostce domowej. W obu przypadkach procedura powinna być prowadzona przez dermatologa doświadczonego w fototerapii. Podczas gdy twoja skóra może początkowo ulec pogorszeniu, zanim stanie się lepsza, konsystencja zazwyczaj zapewnia najlepsze wyniki.

Inna forma terapii światłem, znana jako psoralen + UVA (PUVA), łączy promieniowanie UVA z lekiem uczulającym światło, znanym jako psoralen, podawanym doustnie lub miejscowo. PUVA jest bardziej skuteczny w przypadku stabilnej łuszczycy plackowatej niż w przypadku ostrych rac.

Zabiegi wykonywane bez recepty

Oprócz dostępnych bez recepty wersji kortykosteroidów do stosowania miejscowego, dostępnych jest wiele produktów dostępnych bez recepty (OTC) do leczenia łuszczycy plackowatej.

Ponieważ niektóre z nich mogą działać lepiej niż inne (a niektóre mogą być dla ciebie zbyt trudne), ważne jest, aby porozmawiać z dermatologiem przed użyciem.

Spośród wielu bardziej popularnych opcji:

Smoła węglowabyła stosowana w leczeniu łuszczycy przez ponad 100 lat, a niektórzy nadal ją przeklinają. Smoła węglowa jest dostępna bez recepty i można ją znaleźć w wielu preparatach, w tym szamponach, maściach, płynach, kremach i piankach. Podczas koszenia niektóre produkty mogą być brudne, a nawet trochę śmierdzące.
Kwas salicylowyjest środkiem złuszczającym, który pomaga zmiękczyć i usunąć łuszczenie płatków. Jest zawarty w różnych kremach nawilżających, balsamach i maściach do stosowania miejscowego. Unikaj łączenia produktów zawierających salicyl i nie używaj go na więcej niż 20 procentach ciała, ponieważ może to prowadzić do nadmiernego wchłaniania miejscowego i toksyczności. Nie używaj go na dzieciach.

Środki zaradcze w domu i styl życia

Podczas gdy w leczeniu łuszczycy plackowatej pojawia się coraz więcej dostępnych produktów na receptę i produktów OTC, istnieją również terapie domowe i praktyki pielęgnacji skóry, które również mogą pomóc.

Środki zaradcze w domu

Głównym celem terapii w domu jest złagodzenie swędzenia, pieczenia i dyskomfortu płytek, podczas delikatnego usuwania nagromadzonych komórek skóry bez krwawienia.

Spośród wielu skutecznych opcji:

Kąpiele lecznicze wykonane z soli Epsom, oleju mineralnego, mleka lub oliwy z oliwek mogą ukoić skórę, jednocześnie delikatnie unosząc łuski z zewnętrznej warstwy skóry (naskórka). Używaj tylko letniej wody; gorąca woda może szybko usuwać oleje i pozostawiać skórę bardziej suchą niż kiedykolwiek wcześniej.
Bezzapachowe środki nawilżające, takie jak wazelina, żel z aloesu czy oleje mineralne, mogą pomóc w zrzucaniu komórek, zatrzymując wilgoć w skórze. Te bogate w emolienty balsamy powinny być nakładane po kąpieli, aby przeciwdziałać utracie wilgoci.
Jak wspomniano, naturalne światło słoneczne może spowolnić nadprodukcję komórek skóry, ale musi być ograniczone do nie więcej niż 10 minut bezpośredniego narażenia na dzień. Możesz stopniowo zwiększać czas ekspozycji, ale zawsze rób to, mając na sobie krem przeciwsłoneczny o minimalnej wartości SPF 30.

Holistyczne podejście do leczenia łuszczycy powinno zawsze obejmować ćwiczenia, redukcję stresu, niskotłuszczową dietę bogatą w kwasy tłuszczowe omega-3 oraz unikanie alkoholu i papierosów.

Pielęgnacja skóry

Dobra pielęgnacja skóry jest niezbędna do kontrolowania objawów łuszczycy plackowatej. Najważniejsze w tym jest unikanie mydeł dezodorujących, złuszczających peelingów oraz środków ściągających i czyszczących na bazie alkoholu. Mogą one rozpalić twoją wrażliwą skórę, a nawet wywołać zaostrzenie.

Inne kluczowe wskazówki dotyczące pielęgnacji skóry to:

Oczyść i nawilż skórę raz dziennie, aby uniknąć wysuszenia.
Wybierz łagodne mydło lub środek czyszczący stworzony dla łuszczycy.
Używaj miękkiej szmatki lub rąk do spieniania. Nigdy nie używaj luffa ani niczego, co może porysować lub podrażnić skórę.
Umyć letnią wodą. Gorąca woda powoduje, że naczynia krwionośne już się zapalnie pęcznieją jeszcze bardziej i mogą odpędzać zbyt dużo naturalnych olejków ciała.
Nie przepłukuj skóry. Im więcej robisz, tym bardziej sucha będzie twoja skóra. Mydło tylko tych części ciała, które go potrzebują.
W miesiącach zimowych należy przestawić się z lżejszego płynu na cięższy krem nawilżający, aby zrekompensować utratę wilgotności.
Unikaj perfum i wód kolońskich zawierających alkohol.
Podczas gdy powinieneś unikać makijażu, jeśli masz łuszczycę twarzy, możesz spróbować użyć bezpiecznego dla skóry korektora, takiego jak Dermablend lub Covermark, którego niektórzy używają do ukrywania oparzeń i blizn.
Pij dużo wody – co najmniej osiem szklanek dziennie. W ten sposób nawadnia skórę tak samo jak reszta ciała.