Choroba Alzheimera wpływa na sposób, w jaki osoba myśli, jak osoba czuje się i jak zachowuje się dana osoba; dlatego opieka nad chorym na Alzheimera wymaga elastyczności i cierpliwości. Twój ukochany może zachowywać się w nietypowy sposób; na przykład może stać się zła, podejrzliwa lub bardzo zależna, mimo że te cechy nigdy nie były częścią jej osobowości, zanim rozwinęła się choroba Alzheimera.
Chociaż osoby z chorobą Alzheimera nie mogą kontrolować tych zachowań lub im zapobiegać, nadal mogą powodować frustrację i stres dla opiekunów.
Relacja mózg-zachowanie
Mózg jest źródłem naszych myśli, emocji, osobowości i zachowań. Ponieważ choroba Alzheimera jest chorobą mózgu, w naturalny sposób wpływa na to, co osoba myśli, jak osoba czuje się, kim jest ta osoba i co robi ta osoba.
Choroba Alzheimera dotyka różnych części mózgu w różnym czasie i różnym tempie, przez co trudno jest przewidzieć, jak ukochana osoba będzie się zachowywać w danym dniu. Problemy z zachowaniem, takie jak agresja, podejrzenie lub wędrowanie są spowodowane przez uszkodzenie mózgu i nie są czymś, co twój krewny może kontrolować, "utrzymywać w ryzach" lub zapobiegać. Szczególnie ważne jest, aby pamiętać o tym, kiedy osoby z chorobą Alzheimera robią lub mówią rzeczy, które można zinterpretować jako szkodliwe.
Kluczem do zarządzania trudnymi zachowaniami jest akceptacja relacji zachowań mózgowych, aby zachowania można było oglądać za pomocą soczewki współczującej i bez oceny.
Łańcuch Zachowania A-B-C
Łańcuch Zachowania A-B-C może służyć do śledzenia i analizowania trudnych zachowań w celu opracowania nowych sposobów podejścia do nich i reagowania na nie. Łańcuch składa się z trzech części:
- Antekedent – "A" oznacza poprzednik, który jest wszystkim, co dzieje się przed trudnym zachowaniem lub "ustawia scenę", aby się pojawił.
- Zachowanie – "B" oznacza zachowanie, które jest ukierunkowane jako problematyczne.
- Konsekwencja – "C" oznacza konsekwencję, która jest wszystkim, co dzieje się bezpośrednio po zachowaniu.
Jak korzystać z łańcucha zachowań A-B-C
Łańcuch zachowań A-B-C jest użytecznym sposobem obserwacji i śledzenia trudnych zachowań. Spróbuj zachować notatnik, aby nagrać antecedents, behaviors i konsekwencje za każdym razem, gdy pojawi się trudne zachowanie.
Po kilkakrotnym zarejestrowaniu zachowania, zanalizuj swój notatnik pod kątem wzorców poprzedzających i konsekwencji. Na przykład, czy twoja ukochana osoba zawsze się denerwuje po rozmowie z konkretną osobą? Czy jest spokojny w domu, ale błąka się, gdy znajduje się w chaotycznym miejscu, takim jak sklep spożywczy? Czy ona zaczyna poruszać się powtarzalnie, kiedy musi iść do łazienki lub ma rozstrój żołądka? Jak reagujesz na to zachowanie? Czy zachowujesz spokój, czy stajesz się defensywny? Spójrz na kilka incydentów z biegiem czasu, aby zobaczyć, czy konkretny poprzednik lub konsekwencja wyzwala lub wzmacnia zachowanie.
Po śledzeniu i przeanalizowaniu zachowania spróbuj opracować nowe sposoby radzenia sobie z nim. Kluczem jest zmiana antecedentów i / lub konsekwencji, które Twoim zdaniem przyczyniają się do zachowania.
Pamiętaj, że twoja ukochana osoba nie może samodzielnie kontrolować lub zapobiegać zachowaniom. Od Ciebie zależy, czy zmienisz to, co dzieje się przed czy po zachowaniu, aby móc nim zarządzać.
Specyficzne zachowania
Podczas gdy łańcuch zachowań ABC jest przydatny w przypadku wszystkich trudnych zachowań, kliknięcie na każde zachowanie poniżej dostarcza konkretnych wskazówek, jak rozwiązać niektóre z najczęstszych – i trudnych – zachowań u osób z chorobą Alzheimera:
- Agresja
- Pobudzenie
- Apatia
- Zamieszanie
- Halucynacje
- Powtórzenia
- Zmierzchu
- Podejrzenie
- Wędrowanie
Trudne zachowania mogą stwarzać poważne problemy dla opiekunów. Zrozumienie i akceptacja relacji zachowań mózgowych może pomóc ci podejść do tych zachowań ze współczuciem i nieoceniającą postawą.
Dodatkowo, używanie łańcucha zachowań A-B-C pomoże ci rozwinąć kreatywne rozwiązania do zarządzania wyzwaniami behawioralnymi.
-Edytowany przez Esther Heerema, MSW
