Istnieje wiele powikłań pozajelitowych, które mogą wystąpić z nieswoistymi zapaleniami jelit (IBD), w tym zapaleniem stawów, chorobą wątroby, zaburzeniami żywieniowymi, anemią i zaburzeniami skóry. Zaburzenia skóry są dość powszechnym problemem i mogą dotyczyć nawet 25 procent osób, które żyją z IBD. Jednym z rodzajów zaburzeń skórnych, które mogą wystąpić u pacjentów z IBD jest piodermia zgorzelinowa.
Osoba z piodermią zgorzelinową może być początkowo błędnie zdiagnozowana, jeżeli personel medyczny patrzący na zmiany na skórze nie łączy go z IBD. Może to oznaczać, że leczenie stosowane początkowo nie jest skuteczne. Dlatego tak ważne jest, aby osoby z IBD zapętlały się w gastroenterologii z nowymi problemami, nawet jeśli początkowo wydają się niezwiązane z chorobą żołądkowo-jelitową. W celu postawienia prawidłowej diagnozy i rozpoczęcia leczenia konieczne może być skonsultowanie się z lekarzem IBD lub dermatologiem z doświadczeniem u pacjentów z IBD.
Przegląd
Piodermia zgorzelinowa to zaburzenie skórne, które dotyka około 5% osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i około 1% osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna. Niektóre inne choroby związane z ropniem zgorzelinowym obejmują reumatoidalne zapalenie stawów, szpiczaste dysfagi we krwi i zapalenie wątroby. Pyoderma gangrenosum może najpierw pojawić się jako blister, czerwony guzek lub krosty i może być czymś, co wygląda na to, że może samo się uleczyć.
Jednak zmiana nie goi się i ostatecznie tworzy wrzód. Owrzodzenia mogą pojawić się same lub w grupie i często występują na kończynach, ale częściej pojawiają się na nogach niż na ramionach.
Jak to się zaczyna
Piodermia zgorzelinowa może szybko rozpocząć się w miejscu wcześniejszego niewielkiego urazu skóry, takiego jak zeskrobanie, ukłucie palca lub cięcie.
Otaczająca skóra ulega rozpadowi i szybko powstaje owrzodzenie. Pyoderma gangrenosum ma unikalne purpurowe, niewyraźne krawędzie. Są również dość bolesne i powolne w leczeniu. Lekarze nie są pewni, co powoduje piodermię zgorzelinową, ale teoretyzują, że może to być choroba autoimmunologiczna, ponieważ jest ona związana z innymi zaburzeniami autoimmunologicznymi.
Jak Pyoderma Gangrenosum odnosi się do IBD
Aż 50 procent przypadków piodermii zgorzelinowej występuje u osób z jedną postacią IBD. Czasami występowanie tych wrzodów odpowiada aktywnemu zaostrzeniu IBD i może odpowiadać, gdy leżący u podstaw IBD jest skutecznie leczony. Jednak inne przypadki nie wydają się być bezpośrednio związane z aktywnością choroby, a piodermia zgorzelinowa może się rozpocząć lub nawet pogorszyć, gdy IBD jest w stanie spoczynku.
Leczenie
Aby potwierdzić diagnozę piodermii zgorzelinowej za pomocą testów diagnostycznych, można skonsultować się z dermatologiem. Owrzodzenia można przetrzeć i hodować w celu zbadania pod kątem infekcji, a biopsje można pobrać i przetestować, aby wykluczyć inne przyczyny. Ponieważ piodermia zgorzelinowa nie jest w rzeczywistości spowodowana przez bakterię, antybiotyki mogą nie być skuteczne jako leczenie.
Mniejsze ropne zapalenie rdzenia kręgowego można leczyć za pomocą:
- Bandażowania kompresyjnego
- Kremy steroidowe lub zastrzyki
- Doustne przeciwzapalne antybiotyki
- Opatrunki ze srebrzystego sulfadiazyny w postaci kremów lub hydrokoloidów
Większe wrzody oporne na leczenie mogą wymagać bardziej intensywnej terapii przy użyciu:
- Steroidów
- Cyklosporyny
- Cyklofosfamid
- Metotreksat
- Maść z takrolimusem
Podsumowanie
Jeśli podejrzewasz u siebie podejrzenie, że nie podejrzewasz, że się goi, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub gastroenterologiem, aby uzyskać skierowanie do dermatologa. Specjalista dermatologiczny, najlepiej ten, który ma doświadczenie z innymi pacjentami z IBD, może prawidłowo zdiagnozować i leczyć tę chorobę skóry.
