Kiła i HIV to bardzo różne infekcje przenoszone drogą płciową. Kiła jest zakażeniem bakteryjnym, które można leczyć antybiotykami. Może to mieć poważne, nawet śmiertelne konsekwencje, jeśli się go nie leczy, ale kiła jest łatwa do leczenia i leczenia po wykryciu infekcji. W przeciwieństwie do tego HIV jest powodowany przez wirusa. Można go skutecznie leczyć wysoce aktywną terapią przeciwretrowirusową (zwaną HAART lub CART), ale obecnie nie można jej całkowicie wyleczyć.
Kiła i infekcje HIV mają również wiele wspólnego. We wczesnym stadium infekcji oba są trudne do wykrycia bez interwencji medycznej. Krzta wczesne stadium są bezbolesne. Jeśli nie w widocznym miejscu, można je łatwo przeoczyć. Nowo nabyte zakażenia HIV często nie mają rozpoznawalnych objawów, a HIV może nie powodować poważnych objawów od lat lub nawet dziesięcioleci. Ponadto każda infekcja od dawna jest znana z tego, że osoba jest bardziej podatna na drugą. Kiła jest źródłem łatwego dostępu do HIV. HIV osłabia układ odpornościowy w sposób, który ułatwia chwytanie kiły.
Ostatnie badania sugerują, że może istnieć jeszcze więcej interakcji między kiłą a wirusem HIV, niż były wcześniej znane. Niektóre są bezpośrednio związane z infekcjami. Inne są związane z leczeniem chorób i zachowaniami seksualnymi.
Łączenie leczenia HIV z zakaŜeniem kiłą?
W 2017 r. Grupa naukowców zdała sobie sprawę, że zakażenie kiłą rośnie szybciej niż inne bakteryjne choroby przenoszone drogą płciową u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami.
Do tego momentu większość osób uważała, że leczenie HIV prowadzi do wzrostu wskaźnika infekcji STD wśród mężczyzn zakażonych wirusem HIV z powodu czynników behawioralnych. Innymi słowy, panowało przekonanie, że ponieważ mężczyźni wiedzieli, że skuteczne leczenie i profilaktyka HIV zmniejszają ryzyko zakażenia HIV, praktykowali mniej bezpieczny seks.
To z kolei zwiększało ryzyko chorób przenoszonych drogą płciową, innych niż HIV. Jeśli jednak wskaźniki kiły wzrastały szybciej niż inne stawki STD, może się też zdarzyć coś innego.
Naukowcy postawili hipotezę, że HAART może zmienić sposób, w jaki układ odpornościowy reaguje na infekcje. W szczególności uważali, że te zmiany mogą zwiększać podatność na typ bakterii, która powoduje kiłę. To z kolei może wyjaśnić, dlaczego stawki kiły rosły szybciej niż wskaźniki chlamydii i rzeżączki. To powiedziawszy, badania były dość wstępne i były inne możliwe wyjaśnienia. Lekarze mogą między innymi mniej skutecznie badać mężczyzn pod kątem rzeżączki i chlamydii niż HIV i kiły. Jest to jednak kwestia, która zasługuje na dalsze badania.
Czy to oznacza, że HAART jest złym pomysłem? Absolutnie nie. Wczesne leczenie jest ważne nie tylko dla poprawy zdrowia jednostki, ale także dla zmniejszenia rozprzestrzeniania się HIV. Oznacza to jednak, że należy kontynuować edukację na temat ryzyka chorób przenoszonych drogą płciową innych niż HIV, szczególnie w kontekście leczenia. Konieczne jest również bardziej skuteczne i niezawodne badanie przesiewowe i leczenie kiły.
Łączenie zakażeń kiły i profilaktyki HIV
Kolejnym ważnym krokiem w zrozumieniu związku między kiłą a wirusem HIV jest rosnące uznanie, że nowe rozpoznania chorób przenoszonych drogą płciową stanowią szansę na zapobieganie.
Kilka grup badaczy odkryło, że mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami (MSM), u których niedawno zdiagnozowano kiłę, są bardzo narażeni na zakażenie wirusem HIV.
Implikacja? Stosuj nowe infekcje kiły, aby nadać priorytet dostępowi mężczyzn do profilaktyki przedepresyjnej (PrEP). Zapewnienie osobom z grupy wysokiego ryzyka prEep może zmniejszyć ryzyko zarażenia wirusem HIV przez leczenie przed zakażeniem. Ustalanie priorytetów dla osób z wysokim ryzykiem może również sprawić, że PrEP stanie się bardziej opłacalny, ponieważ zapewni pierwszeństwo leczenia osobom, które najbardziej tego potrzebują. W tym przypadku, celowanie w MSM z rozpoznaniem kiły wskazuje na grupę wysokiego ryzyka, która jest wyraźnie oboje narażona na choroby przenoszone drogą płciową i niezawodnie uprawia bezpieczniejszy seks.
Słowo od Verywell
Kiła i HIV to bardzo różne choroby przenoszone drogą płciową, ale ich podobieństwa mogą potencjalnie prowadzić do wielu problematycznych interakcji. W związku z tym ważne jest podkreślenie znaczenia zarówno badania przesiewowego, jak i zapobiegania. Żadna z tych chorób nie jest łatwo rozpoznawalna bez wizyty u lekarza. Oznacza to, że regularne badania przesiewowe na obecność chorób przenoszonych drogą płciową powinny być priorytetem dla wszystkich osób z wysokim ryzykiem rozwoju chorób przenoszonych drogą płciową, w tym z kiłą i wirusem HIV. Obu tych chorób można zapobiec, jeśli ludzie konsekwentnie praktykują bezpieczny seks. Zachęcanie ludzi do próby zrobienia tego również powinno być priorytetem. To prawda, nawet jeśli nie mogą być doskonali. W końcu, choroby przenoszone drogą płciową nie rozprzestrzeniają się za każdym razem, gdy ktoś uprawia seks. Oznacza to, że zapomnienie o używaniu prezerwatywy podczas jednego spotkania nie jest dobrym powodem, aby nie używać prezerwatywy, gdy zobaczysz je ponownie.
Nadal regularne kontrole i konsekwentne bezpieczniejsze praktyki seksualne nie są rozwiązaniem dla wszystkich. Nie wszyscy mają dostęp do niedrogiej opieki medycznej. Nie każdy ma możliwość negocjowania bezpieczniejszego seksu. Dlatego ważne jest, aby rozpoznać użyteczność innych narzędzi, takich jak profilaktyka przedekspozycyjna i leczenie jako profilaktyka. Ważne jest również zaakceptowanie tego, że nikt nie jest doskonały w swoim zachowaniu. Specjaliści muszą pomagać ludziom robić, co w ich mocy, aby utrzymać i poprawić swoje zdrowie seksualne. Bardziej użyteczne niż instynktowne jest karanie ich za to, że nie robią tego, co uważają lekarze i wychowawcy.
