Choroba zapalna jelit, czyli IBD, obejmuje wrzodziejące zapalenie okrężnicy i chorobę Leśniowskiego-Crohna. Obie są nieuleczalnymi przewlekłymi chorobami przewodu pokarmowego. Oba mają zabiegi, które mogą zmniejszyć liczbę operacji i hospitalizacji.
Występowanie IBD i bycie leczonym z tego powodu wiąże się z pewnym zwiększonym ryzykiem chłoniaka, a ryzyko różni się w zależności od innych czynników poza samym leczeniem.
Nieswoiste zapalenie jelit
IBD rozwija się w wyniku zapalenia w jelicie, co może skutkować krwawieniem, gorączką, podwyższeniem liczby krwinek białych, a także biegunką i skurczami bólu brzucha. Nieprawidłowości w IBD często występują w badaniach obrazowych, takich jak tomografia komputerowa lub kolonoskopia.
Ryzyko chłoniaka according Ludzie z IBD leczeni pewnymi terapiami – takimi jak czynniki anty-TNF i modyfikatory immunologiczne – są w grupie niektórych nowotworów, w których uczestniczą limfocyty we krwi, są bardziej zagrożeni. Istnieje jednak pewna niepewność co do tego, jakie ryzyko istnieje.
Chłoniak to rak, który zaczyna się w limfocytach, białych ciałkach krwi, które są częścią układu odpornościowego organizmu. Dwie główne kategorie chłoniaka to chłoniak Hodgkina i nie-Hodgkina (NHL). Istnieje wiele rodzajów i podtypów. Zaobserwowano, że NHL występuje w ilościach wyższych niż spodziewane w szeregu różnych chorób, które wymagają immunosupresji, takich jak IBD.
Ryzyko chłoniaka nie jest takie samo dla każdego, kto ma IBD. Zagrożenia zależą od czynników takich jak wiek, płeć i inne czynniki indywidualne. Ocena ryzyka i korzyści leczenia IBD u lekarza jest ważną częścią decyzji o leczeniu. Często zdarza się, że znaczna korzyść z tych terapii przewyższa bardzo małe ryzyko.
Leczenie IBD still Stosowanie leków przeciwzapalnych w leczeniu IBD w celu wywołania remisji, a następnie leczenia podtrzymującego lekami immunosupresyjnymi nadal stanowi główne podejście do terapii. Tiiopuryny – takie jak azatiopryna – są szeroko stosowane w terapii przewlekłych czynnych chorób zapalnych jelit.
U pacjentów z IBD leczonych tiopurynami istnieje zwiększone ryzyko niektórych typów nowotworów krwi, ale uważa się, że liczba nowotworów powstałych w wyniku leczenia jest bardzo mała. U osób, które otrzymują przeszczepy narządowe, NHL związane z supresją immunologiczną nazywa się post-przeszczepowym zaburzeniem limfoproliferacyjnym, a część tego, co wiadomo o ryzyku chłoniaka, pochodzi od tej grupy pacjentów.
Widoczne są szczególne wzorce chłoniaka ze środkami modyfikującymi odporność, stosowanymi w IBD. Jednym z nich jest chłoniak po przeszczepie. Istnieje możliwość wystąpienia chłoniaka po mononukleozie lub mono, a ta postać ma tendencję do występowania u mężczyzn w wieku poniżej 35 lat. W rzadkich przypadkach może rozwinąć się wątrobowokomórkowy chłoniak T-komórkowy, który rozwija się po co najmniej 2 latach leczenia za pomocą kombinacji tiopuryn i leczenia czynnika martwicy nowotworu lub samych tiopuryn.
Azatiopryna
wiązała się z 2,40-krotnie zwiększonym ryzykiem wystąpienia chłoniaka w badaniu opublikowanym w "American Journal of Epidemiology".
- Połączenie azatiopryny i 6-merkaptopuryny
- ma 4,92-krotnie podwyższone ryzyko rozwoju chłoniaków u osób z IBD, według badań opublikowanych w "Gastroenterologii klinicznej i Hepatologii". Znacznie mniej wiadomo na temat ryzyka wystąpienia metotreksatu i chłoniaka w IBD. Ze środkami anty-TNF, badanie z 2009 r. Wykazało, że ryzyko chłoniaka za pomocą immunomodulatora anty-TNF + było większe niż samego immunomodulatora. Podsumowanie
Istnieje wiele pytań bez odpowiedzi dotyczących ryzyka chłoniaka w kontekście terapii IBD. Jeśli masz IBD i potrzebujesz terapii, najlepiej omówić z lekarzem wszelkie obawy dotyczące ryzyka, które mogą pomóc spojrzeć na to z innej perspektywy i pomóc w dostosowaniu faktów i danych liczbowych do konkretnej sytuacji.
Bez odpowiedniego leczenia pacjenci z chorobą Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy mogą znacznie obniżyć jakość życia. Niektórzy lekarze podkreślają fakt, że prawdopodobnie mamy do czynienia z bardzo małą liczbą dodatkowych przypadków chłoniaka wśród tysięcy pacjentów i wiele lat, które doprowadziły nas do wyciągnięcia wniosków na temat ryzyka.
Jedno jest pewne: nadmierne zmartwienie i chroniczny stres wiążą się ze wszystkimi rodzajami problemów zdrowotnych, więc jeśli ty i twój lekarz zdecydowaliście, że potrzebujecie leczenia, nie ma powodu do obaw.
