Powszechnie przyjmuje się, że posiadanie choroby przenoszonej drogą płciową (STD) zwiększa ryzyko zakażenia się HIV, zarówno ze względów biologicznych, jak i behawioralnych. Zgodnie z badaniami choroby przenoszone drogą płciową, takie jak kiła i rzeżączka, nie tylko zapewniają łatwiejszy dostęp HIV do wrażliwych komórek i tkanek organizmu, współistniejące choroby STD rzeczywiście zwiększają infekcyjność osoby zakażonej wirusem HIV, co zwiększa prawdopodobieństwo przeniesienia wirusa na inne osoby.
Choroby przenoszone drogą płciową mogą zwiększać podatność na HIV na wiele sposobów:
- Niektóre choroby przenoszone drogą płciową powodują powstawanie otwartych ran lub owrzodzeń w okolicy narządów płciowych (takich jak kiła, która często występuje z wrzodami wrzodowymi). Te rany, czasami widziane, a czasami nie, zapewniają HIV bezpośrednią drogę do krwioobiegu.
- Podczas gdy niektóre choroby przenoszone drogą płciową nie powodują otwartych ran, obecność infekcji może spowodować, że organizm zwiększy stężenie komórek T CD4 w okolicy narządów płciowych. Stwierdzono, że podwyższone stężenia tych komórek mogą zapewnić HIV z korzystnym celem dla infekcji.
- Osoby zarażone chorobą przenoszoną drogą płciową również mają zwiększone stężenie HIV w płynie nasiennym i pochwowym, co zwiększa prawdopodobieństwo przeniesienia wirusa HIV. Jedno z badań wykazało, że mężczyźni zarażeni wirusem HIV i rzeżączką mają w swoim nasieniu 10 razy więcej wirusa niż mężczyźni zakażeni wirusem HIV.
Wśród problemów są choroby przenoszone drogą płciową, takie jak kiła infekcyjna, rzeżączka i opryszczka (HSV), z dowodami, że chlamydia może również zwiększać ryzyko zakażenia wirusem HIV u kobiet.
Korzyści z badań przesiewowych i leczenia chorób przenoszonych drogą płciową
W przypadku rozpoznania choroby przenoszonej drogą płciową, ludzie powinni otrzymywać leczenie tak szybko, jak to tylko możliwe – nie tylko w celu leczenia infekcji, ale także w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia zakażenia w przypadku zakażenia wirusem HIV.
Zgodnie z najnowszymi badaniami, osoby zakażone wirusem HIV na terapię STD mają tendencję do rzucania znacznie mniejszej ilości wirusa HIV i rzadziej rzadziej niż osoby nie leczone.
(Rzucanie to stan, w którym HIV występuje w nasieniu, wydzielinach pochwowych, krwi lub mleku matki, nawet gdy dana osoba ma niewykrywalny poziom wirusa HIV).
Dodatkowo, bezpieczniejsze doradztwo seksualne w połączeniu z terapią STD może pomóc osobie niezainfekowanej przez HIV w zidentyfikowaniu osobistych czynników ryzyka i znalezieniu sposobów na lepsze zmniejszenie ryzyka zakażenia wirusem HIV.
Punkty Take-Home
Często zdarza się, że koncentrujemy się na HIV w odosobnieniu, szczególnie jeśli chodzi o kwestie zapobiegania i leczenia. Ale fakt jest taki: nawet jeśli dana osoba jest na pigułce przeciwko HIV (PrEP) lub podejmuje terapię przeciwretrowirusową w pełnym wymiarze godzin, choroby przenoszone drogą płciową mogą zwiększać ryzyko przeniesienia wirusa HIV, narażając siebie lub innych na ryzyko.
Dlatego ważne jest, aby pamiętać o następujących punktach przyjmowania leku:
- Osoba z niedoborem HIV z chorobami przenoszonymi drogą płciową ma większe szanse na zarażenie wirusem HIV.
- Obecność choroby przenoszonej drogą płciową u osoby zakażonej HIV może zwiększyć szanse tej osoby na rozprzestrzenianie się wirusa.
- Leczenie STD może pomóc w spowolnieniu rozprzestrzeniania się HIV.
- Leczenie HIV nie robi nic, aby zmniejszyć ryzyko nabycia innego rodzaju choroby przenoszonej drogą płciową.
- Prezerwatywy są nadal najlepszym sposobem na zmniejszenie ryzyka zachorowania na STD, w tym HIV.
