Jeśli cierpisz na POChP, być może słyszałeś, że POChP jest "niezależnym czynnikiem ryzyka" w przypadku raka płuc. Co to znaczy? W jaki sposób POChP i rak płuc są powiązane?
Przegląd
Wiemy, że istnieje związek między POChP a rakiem płuc. Przecież główną przyczyną obu chorób jest palenie. Jednak wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy, że związek między POChP a rakiem płuc wykracza poza wspólną przyczynę, taką jak palenie.
Nigdy palacze, którzy cierpią na POChP, częściej nie chorują na raka płuc niż osoby niepalące bez POChP. Osoby cierpiące na POChP i palące mają znacznie większe ryzyko zachorowania na raka płuc niż osoby palące tę samą ilość, ale nie cierpiące na POChP. W rzeczywistości wśród osób palących POChP jest największym czynnikiem ryzyka zachorowania na raka płuc.
Oprócz POChP stanowiącej czynnik ryzyka dla raka płuc, istnieje kilka innych ważnych kwestii (zarówno dla osób z POChP, jak i osób z rakiem płuc). Pacjenci z POChP mogą utrudniać rozpoznanie objawów raka płuc, a zatem opóźnienie diagnoza. Jednocześnie wiemy, że rokowanie w kierunku raka płuc jest lepsze, im wcześniej zostanie zdiagnozowane. Po zdiagnozowaniu raka płuc POChP może również wpływać na potencjalne metody leczenia raka. Co musisz wiedzieć, jeśli masz POChP, raka płuc lub jedno i drugie?
Co to jest POChP?
Zanim przejdziemy dalej, ważne jest, aby zdefiniować, co rozumiemy przez przewlekłą obturacyjną chorobę płuc lub POChP.
POChP to grupa chorób charakteryzujących się niedrożnością dróg oddechowych w płucach. W przeciwieństwie do niedrożności dróg oddechowych, która jest odwracalna (tak jak w przypadku astmy), niedrożność w przebiegu POChP nie jest całkowicie odwracalna po leczeniu. Ponadto choroba jest zwykle progresywna (pogarsza się) w miarę upływu czasu.
Podczas gdy termin POChP jest najczęściej używany do opisania kombinacji rozedmy płuc i przewlekłego zapalenia oskrzeli, choroby sklasyfikowane jako POChP obejmują:
- Rozedma płucna jest przewlekłą chorobą płuc charakteryzującą się uszkodzeniem pęcherzyków płucnych, drobnymi pęcherzykami powietrznymi na końcu drogi oddechowe, przez które zachodzi wymiana tlenu i dwutlenku węgla. Utrata elastyczności pęcherzyków powoduje uwięzienie powietrza w pęcherzykach płucnych. To z kolei powoduje, że pęcherzyki rozszerzają się i pękają, powodując dalsze uszkodzenia i blizny.
- Przewlekłe zapalenie oskrzeli – przewlekłe zapalenie oskrzeli jest schorzeniem charakteryzującym się stanem zapalnym i bliznowaceniem dróg oddechowych. Zapalenie powoduje gromadzenie się śluzu w drogach oddechowych, zatykanie dróg oddechowych i często powoduje nawracające infekcje.
- Rozstrzeń oskrzelowa – Stan często spowodowany powtarzającymi się infekcjami płuc w dzieciństwie, rozstrzenie oskrzeli powoduje poszerzenie i bliznowacenie dróg oddechowych.
POChP – niezależny czynnik ryzyka raka płuc
Jak wspomniano wcześniej, POChP jest nie tylko czynnikiem ryzyka raka płuc, ale jest prawdopodobnie największym czynnikiem ryzyka. Bycie "niezależnym" czynnikiem ryzyka oznacza, że coś może zwiększać ryzyko samego raka płuc – wszystko samo w sobie. Oznacza to, że jeśli dwoje ludzi nigdy nie paliło, a osoba cierpi na POChP, osoba z POChP była znacznie bardziej narażona na raka płuc niż osoba z POChP.
Oznacza to, że jeśli dwie osoby palą dokładnie taką samą liczbę papierosów przez tyle samo lat, osoba z POChP jest bardziej podatna na raka płuc niż osoba bez POChP.
Istnieje kilkanaście badań, w których POChP stanowi niezależny czynnik ryzyka raka płuc, chociaż stopień ryzyka jest nieco inny i wynosi od 2-krotnie podwyższonego ryzyka do 10-krotnego zwiększenia ryzyka. Ogólnie wydaje się, że POChP zwiększa ryzyko wystąpienia POChP od 2 do 4 razy u lekkich i umiarkowanych palaczy, a nie u palaczy, a nawet częściej u osób palących.
Statystyki i częstotliwość
Patrząc na statystyki dotyczące POChP i raka płuc, należy przede wszystkim zauważyć, jak powszechne są te choroby w Stanach Zjednoczonych.
Rak jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów w USA (po chorobie serca), a rak płuc jest główną przyczyną zgonów związanych z rakiem zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet. POChP uważa się obecnie za trzecią lub czwartą najczęstszą przyczynę śmierci w USA. U około 11 milionów Amerykanów zdiagnozowano POChP i uważa się, że jeszcze większa liczba Amerykanów żyje z POChP, która nie została zdiagnozowana. Przekłada się to na osiem do dziesięciu procent populacji posiadającej pewien stopień POChP, przy czym liczba ta wzrasta do dziesięciu do dwudziestu procent palaczy.
Badania różnią się dokładną liczbą, ale uważa się, że od 40 do 70 procent osób z rakiem płuc cierpi na POChP. Nie wszyscy z tych osób mogli otrzymać diagnozę POChP, ale testy czynności płuc wykazują pewne dowody POChP u większości osób z rakiem płuc. Wśród chorych na POChP rocznie około jeden procent zachoruje na raka płuc.
Postęp choroby
Wiemy, że POChP zwiększa ryzyko raka płuc niezależnie od palenia, ale jak to się dzieje? Istnieje kilka teorii.
Jedna z teorii głosi, że istnieją czynniki genetyczne wspólne dla POChP i raka płuc. Innymi słowy, istnieje nakładająca się podatność genetyczna, która sprawia, że niektóre osoby są bardziej narażone na rozwój obu tych chorób. Jeden z przykładów, stan dziedziczny niedobór alfa-1-antytrypsyny zwiększa zarówno ryzyko POChP, jak i raka płuc, ale jest prawdopodobne, że istnieje jeszcze kilka genów, które należy jeszcze wyjaśnić.
Inna teoria mówi, że zniszczenie rzęsek w drogach oddechowych spowodowanych przez POChP powoduje zwiększoną ekspozycję dróg oddechowych na substancje rakotwórcze (czynniki rakotwórcze). Rzęski są drobnymi włosowatymi strukturami w drogach oddechowych, które służą do usuwania toksyn, które powodują drogę do dróg oddechowych. Te rzęski używają falistych ruchów, by napędzać maleńkie cząstki z powietrza i dróg oddechowych, gdzie można je połknąć. Kilka chemikaliów uszkadzających dym papierosowy i paraliż rzęsek. Utrzymując się w drogach oddechowych, te czynniki rakotwórcze mogą mieć wolną rękę, powodując zmiany, które ostatecznie powodują, że zdrowe komórki płuc stają się komórkami nowotworowymi (na przykład poprzez aktywację onkogenów lub supresję genów supresorowych guza).
Inną teorią jest to, że przewlekłe zapalenie dróg oddechowych związane z POChP może prowadzić do raka płuc. Wiemy, że przewlekłe stany zapalne mogą czasami prowadzić do raka, na przykład w przypadku raka przełyku i raka szyjki macicy.
Objawy
Rozpoznanie raka płuca we wczesnym stadium może znacznie zwiększyć przeżycie, ale dopóki nie przeprowadzimy powszechnego testu przesiewowego dla wszystkich, często musimy polegać na rozpoznawaniu wczesnych objawów raka płuc.
Problem polega na tym, że wiele z objawów raka płuc jest "normalnym" objawem u chorych na POChP. Na przykład, obie choroby powodują uporczywy kaszel, duszność, powtarzające się infekcje płuc, a nawet utratę wagi.
Częściej występujący typ raka płuc może jeszcze bardziej utrudnić to rozróżnienie. W przeszłości częściej występował rak płaskonabłonkowy płuc i drobnokomórkowy rak płuca. Raki te rosną w pobliżu dużych dróg oddechowych płuc i wywołują takie objawy, jak kaszel krwi (co nie jest tak powszechne w POChP).
W przeciwieństwie do tego, najczęstszym obecnie typem raka płuc jest gruczolakorak płuc. Raki te mają tendencję do wzrostu na obrzeżach płuc, i jako takie, spowolnienie narastającej duszności, często tylko z początkową aktywnością, jest często pierwszym objawem. Ta duszność (uczucie duszności) stwierdzone podczas POChP może wydawać się bardzo podobna do duszności, która może zwiastować raka płuc.
Leczenie
POChP nie tylko wydaje się być czynnikiem ryzyka POChP (i utrudnia diagnozę), ale leczenie raka płuc może być trudniejsze. Osoby z POChP mogą nie być w stanie tolerować leczenia, takiego jak operacja raka płuca lub radioterapia, która może mieć objętość płuc.
Należy pamiętać, że leczenie, a nawet zabieg chirurgiczny jest możliwy u osób z łagodną lub nawet umiarkowaną POChP. Jeśli masz POChP i zdiagnozowano raka płuc, upewnij się, że znajdziesz lekarza, który będzie współpracował z POChP w celu leczenia raka płuc. Można to uznać za podobne do osób starszych z rakiem płuc. Często uważano, że osoby starsze nie są w stanie tolerować rygorów leczenia raka. Jednak badania wskazują, że osoby starsze, szczególnie te o dobrym stanie sprawności, co oznacza, że mogą żyć w sposób nieco niezależny, mają nie tylko lepszy wskaźnik przeżycia, ale lepszą jakość życia, gdy są leczone z powodu raka.
Co robić, jeśli masz POChP
Jeśli masz POChP, porozmawiaj z lekarzem o ryzyku zachorowania na raka płuc. Dowiedz się, czy i kiedy należy poddać się badaniu przesiewowemu oraz zapoznać się z objawami przedmiotowymi i podmiotowymi choroby. Zadbaj o swoje zdrowie, nie tylko aby zmniejszyć jakiekolwiek czynniki ryzyka, które możesz mieć w przypadku raka płuc, ale aby upewnić się, że jesteś tak zdrowy jak to tylko możliwe, jeśli chcesz rozwinąć chorobę.
Badanie przeprowadzone w styczniu 2017 r. Wykazało, że kortykosteroidy wziewne o dużej dawce mogą mieć działanie ochronne przeciwko rozwojowi raka płuca u osób z POChP. Porozmawiaj z lekarzem na temat tego odkrycia, jak również wszelkich nowych badań na ten temat.
Badania przesiewowe w kierunku raka płuc
Uważa się, że jeśli każdy spełnia kryteria przesiewowe w kierunku raka płuca, śmiertelność (śmiertelność) z powodu raka płuca może zostać obniżona o 20 procent w Stanach Zjednoczonych. Obecnie badania przesiewowe w kierunku raka płuc są zalecane dla:
- osób w wieku od 55 do 80 lat
- osób, które mają palącą historię palenia przez 30 lat
- osób, które palą lub rzucają palenie w ciągu ostatnich 15 lat
mimo że POChP jest czynnikiem ryzyka w przypadku raka płuca nie ma jeszcze wytycznych stwierdzających, kiedy dana osoba powinna być poddawana badaniu przesiewowemu. Porozmawiaj z lekarzem, ponieważ prawdopodobnie nastąpi to w najbliższej przyszłości.
Dolna granica dla osób cierpiących na POChP lub raka płuc
Jeśli ty lub ktoś bliski chorujesz na POChP, raka płuc, oba schorzenia lub brak schorzenia – innymi słowy, każdy– należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach:
Jeśli masz POChP (ale nie raka płuc) – Najważniejszym powodem dla osób z POChP jest świadomość zwiększonego ryzyka zachorowania na raka płuc. Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat badań przesiewowych w kierunku raka płuc, pamiętając, że nie mamy jeszcze wytycznych, jak badać osoby z POChP na raka płuc. Uważnie przejrzyj objawy przedmiotowe i podmiotowe raka płuc i skonsultuj się z lekarzem, jeśli wystąpią którekolwiek z nich (nie należy lekceważyć objawów myśląc, że wynikają one z POChP). Dbaj o siebie i sprawdź, czy nie ma czynników ryzyka dla rak płuc, który można zmienić. Na przykład, jeśli nie sprawdziłeś domu w poszukiwaniu radonu, zrób to od razu. Dbanie o swoje ciało może nie tylko zmniejszyć ryzyko, ale zapewni ci lepszą pozycję, jeśli rozwinie się rak płuc. Porozmawiaj z lekarzem na temat postępowania z POChP i zapytaj, co sądzi o badaniach, które sugerują, że wziewne kortykosteroidy mogą zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka płuc. Jeśli chorujesz na raka płuc (ale nie na POChP)– Jeśli masz raka płuc (ale nie zdiagnozowano POChP), ważne jest, aby mieć świadomość, że większość osób z rakiem płuc ma pewien stopień POChP (ale może nie zostały zdiagnozowane.) Jest to prawdą bez względu na to, czy kiedykolwiek paliłeś. Kiedy podchodzimy do leczenia raka, powszechne jest, aby wszystko inne znajdowało się na tylnym palniku, ale aby być jak najbardziej zdrowym w walce z terapią przeciwnowotworową, ważne jest, aby leczyć POChP, jeśli ją masz. Jeśli masz zarówno POChP, jak i raka płuc
– Jeśli masz zarówno POChP, jak i raka płuc, ważne jest, aby być swoim własnym adwokatem. Zbyt często, gdy dana osoba ma dwa różne warunki, jeden zostaje umieszczony na tylnym palniku. Jednak oba te warunki muszą być w równym stopniu zaadresowane, aby zapewnić najlepszą możliwą jakość życia. Jeśli nie masz ani POChP, ani raka płuc
– Nawet jeśli nie masz ani POChP, ani raka płuc, informacje w tym artykule są ważne. Uważa się, że wczesne wykrywanie POChP jest ważne dla nadzoru raka płuc – mając świadomość objawów raka płuc i, w razie potrzeby, badania przesiewowego CT. Jest to ważne, niezależnie od tego, czy paliłeś. Rak płuc u osób niepalących jest obecnie szóstą najczęstszą przyczyną zgonów związanych z rakiem w Stanach Zjednoczonych, a POChP występuje również u osób niepalących.
