Mavyret (glekaprawir, pibrentaswir) jest złożonym lekiem o ustalonej dawce stosowanym w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C (HCV). Leki stosowane w leku Mavyret działają poprzez blokowanie dwóch pojedynczych białek, które wirus musi replikować.
Firma Mavyret została zatwierdzona 3 sierpnia 2017 r. Przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków do stosowania u dorosłych w wieku 18 lat i starszych. Badania sugerują, że lek może osiągnąć wskaźnik wyleczenia między 92 procentami a 100 procentami w zależności od podtypu HCV, liczba ta jest mniej więcej zgodna z innymi bezpośrednio działającymi środkami przeciwwirusowymi (DAA) obecnie stosowanymi w leczeniu zapalenia wątroby typu C.
Zalety i wady
Mavyret jest w stanie leczyć wszystkie sześć szczepów HCV (genotypy) i może być stosowany zarówno u osób, które nigdy nie były narażone na leki HCV, jak i u tych, którzy wcześniej nie przeszli leczenia. Co więcej, lek może być stosowany u osób z wyrównaną marskością wątroby (w której wątroba nadal funkcjonuje).
Mavyret ma jedną kluczową przewagę nad podobnymi lekami pod tym względem, że może leczyć przewlekłe zapalenie wątroby typu C w zaledwie osiem tygodni. Wszystkie inne leki wymagają nie mniej 12 tygodni u nowo leczonych pacjentów. Obejmuje to połączenie leku Epclusa HCV, który jest również zatwierdzony dla wszystkich sześciu genotypów.
Jednak w przeciwieństwie do Epclusa, Mavyret nie może być stosowany u osób z niewyrównaną marskością wątroby (których wątroby już nie działają).
Kolejnym kluczowym wyróżnikiem jest cena. Podczas gdy leki takie jak Epclusa mają hurtową cenę wynoszącą około 75 000 USD za 12-tygodniowy kurs (lub 890 USD za pigułkę), Mavyret oferuje 26 400 USD za ośmiotygodniowy kurs (lub 439 USD za tabletkę).
Różnica w cenie może być wystarczająca, aby przekonać ubezpieczycieli zdrowotnych do rozszerzenia leczenia na 3,9 miliona Amerykanów przewlekle zakażonych wirusem HCV. Większość z nich musi poczekać, aż wystąpi znaczące zaburzenie czynności wątroby, zanim leczenie zostanie zatwierdzone.
Zalecenia dotyczące przepisywania
Zalecana dawka produktu Mavyret to trzy tabletki przyjmowane raz na dobę z jedzeniem.
Każda tabletka zawiera 100 miligramów glekaprewiru i 40 miligramów pibrentaswiru. Tabletki są różowe, podłużne, powlekane i z wytłoczonym napisem "NXT" po jednej stronie.
Czas trwania leczenia różni się w zależności od genotypu HCV, doświadczenia leczniczego i stanu wątroby pacjenta:
- Wcześniej nieleczony bez marskości: osiem tygodni
- Poprzednio nieleczony z wyrównaną marskością: 12 tygodni
- Poprzednio traktowany genotypem HCV 1, 2, 4, 5 i 6 bez marskości: od 8 do 16 tygodni w zależności od poprzedniej terapii
- uprzednio leczone genotypami 1, 2, 4, 5 i 6 z wyrównaną marskością wątroby: 12 do 16 tygodni w zależności od wcześniejszej terapii
- Wcześniej leczony genotypem 3 HCV z marskością lub bez: 16 tygodni
Około 75 procent Amerykanów z WZW typu C ma genotyp 1, który jest najbardziej rozpowszechniony, ale także najtrudniejszy w leczeniu. Przeciwnie, od 20 do 25 procent ma genotypy 2 i 3, podczas gdy tylko garstka ma genotypy 4, 5 lub 6.
Efekty uboczne
DAA nowszej generacji, takie jak Mavyret, mają znacznie mniej skutków ubocznych niż terapie wcześniejszej generacji, z których wiele obejmował lek pegylowany interferon (peginterferon) i rybawirynę. Najczęstsze działania niepożądane związane z lekiem Mavyret (występujące u ponad pięciu procent pacjentów) obejmują:
- ból głowy
- zmęczenie
- nudności
- biegunkę
Ogólnie rzecz biorąc, działania niepożądane można opanować i tendencję do poprawy w miarę upływu czasu. W rzeczywistości badania przed rynkiem wykazały, że mniej niż jeden procent osób przyjmujących lek Mavyret przerwał leczenie w wyniku nietolerowanych działań niepożądanych.
Interakcje leków
Stosowanie leków na bazie rifampiny, powszechnie stosowanych w leczeniu gruźlicy, jest przeciwwskazane do stosowania z produktem Mavyret i należy je odstawić przed rozpoczęciem leczenia. Należą do nich leki o nazwie handlowej Mycobutin, Rifater, Rifamate, Rimactane, Rifadin i Priftin.
Wiadomo, że inne leki wchodzą w interakcje z produktem Mavyret i mogą zwiększać lub zmniejszać stężenie Mavyret we krwi.
Nie zaleca się stosowania w przypadku leku Mavyret:
- karbamepazyny stosowanej w leczeniu drgawek i choroby afektywnej dwubiegunowej
- leki antykoncepcyjne zawierające etynyloestradiol (estrogen)
- Sustiva (efawirenz) stosowana w terapii HIV
- atorwastatyna, lowastatyna i simwastatyna stosowane w leczeniu wysoki poziom cholesterolu
- Ziele dziurawca
Uszkodzenie wątroby
Produkt Mavyret jest przeciwwskazany do stosowania u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (mierzonym jako wynik C w skali Child-Pugh) i nie jest zalecany u wszystkich pacjentów z umiarkowanym upośledzeniem (Child-Pugh B) .
Przed rozpoczęciem leczenia zalecane jest oznaczenie czynności wątroby, aby uniknąć powikłań. Wynik Child-Pugh jest również przydatny w określaniu ciężkości choroby wątroby w oparciu o badania krwi i przegląd charakterystycznych objawów.
W przypadku reaktywacji zapalenia wątroby typu B Mystep należy stosować z zachowaniem ostrożności u osób, które chorują zarówno na zapalenie wątroby typu B, jak i wirusowe zapalenie wątroby typu C. Wiadomo, że wirus zapalenia wątroby typu B (HBV) jest reaktywny podczas leczenia lub wkrótce po jego zakończeniu. Reaktywacji mogą towarzyszyć objawy żółtaczki i zapalenie wątroby. Jeśli leczenie nie zostanie natychmiast przerwane, ponowna aktywacja może prowadzić do niewydolności wątroby, a nawet śmierci.
Podczas gdy zakażenie HBV nie jest przeciwwskazane do stosowania Mavyreta, wymagałoby to dokładniejszego monitorowania enzymów wątrobowych w celu identyfikacji wczesnych objawów reaktywacji.
Ciąża
Chociaż produkt Mavyret nie jest przeciwwskazany w czasie ciąży, dostępnych jest niewiele danych klinicznych dotyczących ludzi w celu oceny rzeczywistego ryzyka. W związku z tym badania na zwierzętach wykazały, że stosowanie glecaprewiru i pibrentaswiru podczas ciąży nie jest związane z zaburzeniami płodu, w tym z narażeniem podczas karmienia piersią.
Zaleca się konsultacje specjalistyczne, aby nie tylko rozważyć korzyści i ryzyko związane z leczeniem, ale także pomóc ustalić, czy leczenie jest pilne, czy też można je odłożyć do czasu po porodzie.
Aby zapobiec ciąży w trakcie leczenia, zaleca się parom stosowanie co najmniej dwóch niehormonalnych metod antykoncepcji w okresie do sześciu miesięcy po zakończeniu leczenia. Ponieważ nie zaleca się antykoncepcji opartej na estrogenach, należy skonsultować się z lekarzem, aby ustalić, czy doustny środek antykoncepcyjny zawierający tylko progestagen może być odpowiednią opcją.
