Ludzie radzą sobie z dystresem i niepewnością raka na różne sposoby. Jedną z strategii, która często pomaga, jest wystarczająco dużo wiedzy na temat raka, aby móc zadawać pytania na temat leczenia i co może przynieść przyszłość. Innym jest przyjmowanie jednego dnia naraz i rozmowa z przyjaciółmi i rodziną.
Radzenie sobie z rakiem kości polega na dostosowaniu się do diagnozy, przejściu przez leczenie, zrozumieniu sensu życia i przyzwyczajeniu się do "nowej normalności".
Emocjonalne
Po pierwsze, wiedz, że nie musisz wszystkiego porządkować naraz. Z każdą kolejną kwestią może zająć trochę czasu, a to jest normalne i konieczne.
Osteosarcoma, mięsak Ewinga i chondrosarcoma są najczęstszymi pierwotnymi nowotworami kości i zostaną omówione tutaj. Amerykańskie Towarzystwo ds. Raka ma bogate zasoby na wiele różnych nowotworów, w tym na raka kości, i jest dobrym miejscem do rozpoczęcia, gdy próbuje odczytać diagnozę.
Ale zajmowanie się diagnozą to coś więcej niż poznanie raka kości. Poproś o pomoc, kiedy jej potrzebujesz. Pomocna może być także rozmowa z profesjonalnymi doradcami, duchownymi i grupami wsparcia na rzecz raka. Możesz zapytać lekarza o grupy wsparcia w twojej okolicy lub przeprowadzić badania w Internecie.
Fizyczne
Twoje leczenie raka kości może obejmować chirurgię, chemioterapię, promieniowanie lub kombinację tych terapii. Każde leczenie wiąże się z jego własnym zestawem efektów ubocznych, a więc różne umiejętności radzenia sobie i strategie mogą być potrzebne w różnym czasie w twojej podróży raka.
Radzenie sobie z operacją i dotkniętymi kończynami
Chirurgia jest bardzo powszechna w leczeniu raka kości. Każdy rodzaj zabiegu może wiązać się z ryzykiem i działaniami niepożądanymi, dlatego nie wahaj się zapytać lekarza, czego możesz się spodziewać. A jeśli masz problemy po drodze, zdecydowanie niech lekarze o nich wiedzą. Lekarze, którzy leczą osoby z nowotworem kości, często będą w stanie pomóc ci z konkretnymi problemami, które mogą pojawić się.
Zazwyczaj jest to chirurg ortopeda – chirurg, który specjalizuje się w mięśniach i kościach – i który jest dalej doświadczony lub specjalizuje się w leczeniu guzów kości.
Często rak kości dotyka nogi lub ramiona. Obecnie wiele osób po operacji raka kości ma tak zwane procedury "ratowania kończyny". Około 85 do 90 procent pacjentów z osteosarcomą w kościach wyrostka robaczkowego (np. Nogach, ramionach, kolanach i udach, ale nie z czaszką, kręgosłupem lub żebrami) może być teraz operowanych z wykorzystaniem procedury oszczędzającej kończynę, unikając w ten sposób amputacji . Operacja konserwacji kończyny może być złożona i może obejmować umieszczenie sztucznego elementu całkowicie wewnątrz ciała (urządzenie endoprotetyczne). Takie urządzenia mogą zachować funkcję kończyny, ale istnieją wady, takie jak ryzyko infekcji i potrzeba operacji rewizyjnej 10 lat później.
Rzadziej może być konieczna amputacja, co może skutkować koniecznością odmiennego zestawu umiejętności radzenia sobie ze stresem z powodu utraty kończyny. Utrata kończyny może być wyzwaniem, a niektórzy ludzie mogą poczuć beznadziejność lub smutek później. Może to wpłynąć na postrzeganie własnego obrazu ciała. Może się zdarzyć, że pogodzenie się z uczuciami związanymi z amputacją może być równie ważne, jak przyzwyczajenie się do praktycznych rzeczy i "nowej normalności" w życiu po amputacji i / lub protezie.
Niezależnie od tego, czy operacja kończyny kończyny czy amputacja kończy się dla pacjentów z rakiem kości, podróż rakowa trwa po operacji. Terapia fizyczna i zajęciowa odgrywa ważną rolę w skutecznej rehabilitacji po operacji. Zarówno pasywne, jak i aktywne ćwiczenia z zakresu ruchu są ważne w utrzymaniu optymalnej funkcji kończyn, a ciężka praca nad osiągnięciem lepszych może być ważną częścią radzenia sobie.
Radzenie sobie z promieniowaniem
Promieniowanie może być użyte jako część procesu upewnienia się, że po operacji nie ma raka. Można go również stosować, gdy guz kości jest szczególnie trudny do usunięcia lub trudno chirurgicznie usunąć cały guz.
Skutki uboczne promieniowania zależą od leczonej części ciała, a najczęściej spotykane obejmują zmiany skórne, w których promieniowanie jest podawane, uczucie zmęczenia i niską liczbę krwinek.
Może pomóc wiedzieć, że większość skutków ubocznych poprawia się po zakończeniu leczenia, ale niektóre mogą trwać dłużej. Zawsze kontaktuj się z zespołem zajmującym się leczeniem raka, czego możesz oczekiwać w wyniku leczenia.
Radzenie sobie z chemioterapią
Chemioterapię można stosować przed operacją, po zabiegu chirurgicznym lub przed i po zabiegu. Chemioterapia może sprawić, że poczujesz się bardzo śpiąca lub zmęczona i osłabiona, chora na żołądek i powodująca wypadnięcie włosów.
Dobra wiadomość jest taka, że problemy te ustępują po zakończeniu leczenia. Ponadto w przypadku wielu skutków ubocznych związanych z chemią, takich jak nudności, istnieją skuteczne metody leczenia, które można zastosować w celu ich rozwiązania, więc jeśli wystąpią działania niepożądane, porozmawiaj z zespołem zajmującym się leczeniem raka, aby wiedzieli, czego doświadczasz i mogą Wsparcie.
Radzenie sobie z docelowymi lekami
Są to nowsze terapie, które czasami pomagają, gdy tradycyjne terapie nie są skuteczne. Występują efekty uboczne, ale różnią się one w zależności od użytych leków.
Mdłości, dreszcze, gorączka, wysypki, bóle głowy i biegunka mogą być jednym z efektów ubocznych zaobserwowanych w przypadku leków celowanych, ale zespół opieki poinformuje Cię, na co zwracać uwagę w zależności od zastosowanego indywidualnego środka i osobistej historii zdrowia.
Społeczeństwo
Przyjaciele i rodzina mogą być niezwykle pomocni i chociaż nie zawsze rozumieją twoje myśli i uczucia w sposób, w jaki chcesz, często pomaga rozmawiać z kimś o swoich nadziejach i obawach. Otwarcie się na innych w temacie daje im pozwolenie, aby zapytać, posłuchać i dowiedzieć się, jak mogą cię lepiej wspierać.
Leczenie wymaga trochę czasu poza zwykłym życiem, niezależnie od tego, czy chodzi o szkołę, college, czy pracę. Chociaż mogą istnieć pewne obawy dotyczące "nie mówienia całemu światu", że masz raka, ważne jest, aby powiedzieć przynajmniej tym, którzy muszą wiedzieć, i jest prawdopodobne, że większość ludzi będzie bardzo wyrozumiała i pomocna, może nawet zaoferuje pomoc w jakikolwiek sposób mogą.
Praktyczne
Survivorship
Każdy, kto kiedykolwiek miał raka, w pewnym momencie będzie się martwił, że wróci, a dla niektórych osób może być niezwykle trudno nie martwić się o powrót raka. Może pomóc wiedzieć, że robisz wszystko, co możliwe, aby rozwiązać tę możliwość.
Będziesz spotykać się z lekarzem raka przez wiele lat, długo po leczeniu. Bądź dobry, przechodząc do wszystkich wizyt kontrolnych. Będziesz mieć egzaminy, badania krwi, skany, prześwietlenia i ewentualnie inne testy, aby sprawdzić, czy rak powrócił. Ale im dłużej jesteś wolny od raka, tym rzadziej potrzebne są wizyty i testy.
Nikt nigdy nie poprosiłby o zdiagnozowanie raka, ale wiele osób chorujących na raka twierdzi, że zmieniło ich życie w pozytywny sposób lub, że nie byliby dzisiaj tą samą osobą bez przeżywania tego doświadczenia. Jak zauważył American Cancer Society, "nie możesz zmienić faktu, że masz raka", ale zawsze możesz zmienić sposób, w jaki żyjesz przez resztę swojego życia. Obejmuje to dbanie o siebie fizycznie, ale także unikanie nadmiernego niepokoju.
National Cancer Institute ma cały internetowy ośrodek poświęcony przetrwaniu, radzeniu sobie z rakiem i wielu problemom, które mogą pojawić się po drodze. Istnieje także strona American Cancer Society, która jest specyficzna dla osób żyjących jako osoba, która przeżyła osteosarcomę.
Opieka
Zarówno mięsak kostniakowy, jak i mięsak Ewinga mogą występować u stosunkowo młodych osób uzależnionych od pomocy rodziców i innych osób. Większość osteosarcom rozwija się w okresie dojrzewania, co jest bardzo złożonym i delikatnym czasem w życiu człowieka. Podobnie szczyt mięsaka Ewinga występuje między 10 a 20 rokiem życia.
Innymi słowy, rodzice są ważnymi opiekunami dla wielu pacjentów z rakiem kości. I podobnie jak w przypadku każdego poważnego wydarzenia dotykającego jednego członka rodziny, rak kości i jego leczenie może mieć głęboki wpływ na całą rodzinę.
Amerykańskie Towarzystwo ds. Raka opracowało zasoby dla opiekunów i opieki nad dziećmi z chorobą nowotworową. Są też zasoby przeznaczone na opiekę nad chorymi na raka. Zasoby dla opiekunów często podkreślają znaczenie "troski o opiekuna", wskazując, że beznadziejność, poczucie winy, dezorientacja, wątpliwości, gniew i bezradność mogą odcisnąć piętno na osobie z rakiem i opiekunem.
Rzeczywiście, wypalenie opiekuna to poważny problem, który może zagrozić jakości opieki, jaką otrzymuje osoba z rakiem, ale rozpoznanie objawów wypalenia to połowa sukcesu, a pomoc jest dostępna.
National Cancer Institute ma również doskonałe zasoby na te tematy – nie tylko w radzeniu sobie z rakiem i problemami związanymi z przetrwaniem, ale także z zasobami dla opiekunów rodzinnych.
Czasami po zapoznaniu się z takimi materiałami na temat opieki, ludzie dowiedzą się, że byli "opiekunami" od wielu lat – po prostu niekoniecznie nazywają się tym terminem lub identyfikują się jako tacy.
