Jeśli ktoś miałby zapytać, co powstrzymuje cię przed ćwiczeniem, gdy masz POChP, najprawdopodobniej powiedziałbyś, że masz duszność (zwykle nazywaną dusznością). W POChP duszność i zmęczenie mięśni są głównymi czynnikami zniechęcającymi do rozpoczęcia programu ćwiczeń. Jest to niefortunne, ponieważ najlepszym sposobem na poprawę tolerancji wysiłku i zmniejszenie duszności w POChP jest regularne ćwiczenia.
Jak więc udaje Ci się ćwiczyć, jeśli mięśnie się rozluźniają i nie możesz złapać oddechu?
Chociaż należy zawsze skonsultować się z lekarzem przed wdrożeniem którejkolwiek z metod wymienionych poniżej, poniższe strategie mogą pomóc w dłuższym ćwiczeniu i zmniejszyć duszność podczas ćwiczeń:
Nieinwazyjna wentylacja pod ciśnieniem dodatnim
Chociaż nieco niepraktyczne badania wykazały, że ludzie ćwiczenia regularnie wykorzystujące nieinwazyjną wentylację dodatnią ciśnieniem (NIPPV) mogą mieć przewagę szkoleniową nad tymi, którzy tego nie robią. NIPPV nie tylko pozwala pacjentom cierpiącym na POChP ćwiczyć dłużej, ale także jest w stanie osiągnąć większe obciążenie pracą podczas sesji ćwiczeń niż wtedy, gdy ćwiczą samodzielnie. Miejmy nadzieję, że postępy w technologii medycznej doprowadzą do tego, że tlen będzie dostarczany bardziej komfortowo podczas NIPPV, niż z dopasowanej maski nosowej.
Korzystanie z NIPPV w nocy może być znacznie bardziej praktyczną odpowiedzią.
Badania sugerują, że w połączeniu z rehabilitacją oddechową pacjenci stosujący nocne NIPPV wykazują poprawę w 6-minutowym teście marszu, FEV1, dynamicznej hiperinflacji i gazach krwi tętniczej. Pacjenci mogą również zaobserwować poprawę ich funkcji fizycznej, funkcji społecznej, zdrowia psychicznego i witalności.
Stymulacja elektryczna
Chorzy na POChP, którzy mają lepiej zachowaną siłę mięśniową i funkcję mięśni, mogą czerpać korzyści z elektrycznej stymulacji nerwowo-mięśniowej o wysokiej częstotliwości (hf-NMES). Badania sugerują, że poprawia to wydolność wysiłkową, umożliwiając pacjentom tolerowanie wyższego poziomu intensywności ćwiczeń. Może również poprawić duszność.
Najlepszym sposobem podejścia do HF-NMES jest zastosowanie go przed wyniszczeniem tkanek (powszechnym w zaawansowanej POChP), chociaż może to być korzystne również dla pacjentów z ciężką niepełnosprawnością z duszącą dusznością.
Pobudzenie elektryczne może być stosowane w domu lub jako część formalnego programu rehabilitacji płuc.
Suplementacja tlenem
Badanie opublikowane w Thorax sugeruje, że uzupełniający tlen podczas wysiłku zapewnia jedynie minimalne złagodzenie duszności i niewiele poprawia tolerancję wysiłku w POChP. Jednak kolejne badania sugerują, że może to poprawić wytrzymałość wysiłku, zmniejszyć odczuwanie duszności i zmniejszyć hiperinflację płuc u pacjentów z prawidłowym poziomem tlenu we krwi.
Wciąż trwają spekulacje na temat tego, która metoda dostarczania – kaniula nosowa lub przezskórna – jest najlepsza podczas ćwiczeń. Badania potwierdzające stosowanie metody transtrachealnej są raczej nieaktualne; jednak zwolennicy dostarczania transkryptalnego tlenu utrzymują przekonanie, że działa najlepiej.
Rehabilitacja płucna
Rehabilitacja płucna jest ważną częścią leczenia POChP i jest zalecana dla wszystkich pacjentów w umiarkowanych lub bardzo ciężkich stadiach POChP. Rehabilitacja płucna może pomóc pacjentom z POChP:
- Poprawić tolerancję wysiłku
- Zmniejszyć duszność
- Poprawić jakość życia
- Zmniejszyć liczbę hospitalizacji i hospitalizacji
- Zredukuj lęk i depresję
- Popraw funkcję ramion
- Zwiększ siłę mięśni oddechowych (w połączeniu z ogólnym ćwiczeniem)
Leki
to liczba dostępnych leków, które udowodniono w celu poprawy tolerancji wysiłku i ograniczenia duszności wywołanej wysiłkiem w POChP.
Częściej badane są:
- Albuterol – Jedną z cech charakterystycznych POChP jest ograniczenie przepływu powietrza. Dynamiczna hiperinflacja jest główną konsekwencją ograniczenia przepływu powietrza podczas ćwiczeń w POChP i ma istotny wpływ na duszność. Badania pokazują, że wdychany albuterol, krótko działający agonista beta, zmniejsza dynamiczną hiperinflację związaną z wysiłkiem fizycznym i poprawia inne ważne funkcje wentylacyjne.
- Spiriva – W połączeniu z rehabilitacją płucną, antycholinergiczny lek rozszerzający oskrzela Spiriva (tiotropium) poprawia wytrzymałość na ćwiczenia, duszność i stan zdrowia w porównaniu z samą rehabilitacją płuc.
- Salmeterol – Salmeterol, długo działający beta agonista, poprawia duszność podczas wysiłku, ale niekoniecznie wydłuża czas ćwiczeń.
- Nebulizowany bromek ipratropium – W porównaniu z placebo, bromek ipratropium (antycholinergiczny) zwiększa wydolność wysiłkową, zmniejsza duszność i zmniejsza dynamiczną hiperinflację. Ponadto po zastosowaniu bromku ipratropium pacjenci w badaniach klinicznych wykazali wzrost FEV1, FVC i wydolności wdechowej (objętość powietrza, którą można wdychać po normalnym wydechu).
Trening interwałowy
Podczas treningu interwałowego pacjent powtarza sekwencje ćwiczeń o wysokiej intensywności przeplatane lekkim ćwiczeniem (najczęściej badanym w POChP) lub odpoczynkiem. Trening interwałowy w POChP daje pozytywne efekty szkoleniowe niektórym pacjentom i jest często stosowany jako część programu rehabilitacji płuc.
