Zaparcie jest problemem, który może być szczególnie kłopotliwy dla osób z niedoczynnością tarczycy (niedoczynnością tarczycy).
Niedoczynność tarczycy spowalnia wiele układów organizmu, w tym trawienie i eliminację. I niestety, niektórzy ludzie mogą w rezultacie być chronicznie zaparci.
Zdefiniowanie zaparcia
Zaparcie jest tradycyjnie definiowane jako mające trzy wypróżnienia lub mniej w ciągu tygodnia.
Oprócz częstości występowania wypróżnień, inne kryteria określające zaparcie obejmują objawy, takie jak konieczność odciążenia podczas ruchów jelit, grudek lub twardych stolców oraz wrażenie, że ruchy jelit są niepełne lub zablokowane w jakiś sposób. Ponadto niektóre osoby z zaparciem zgłaszają konieczność stosowania manewrów manualnych w celu ułatwienia wypróżnienia (np. Ewakuacja cyfrowa).
Biologia zaparć
Gdy pokarm przechodzi przez okrężnicę, zwaną także jelitem grubym, woda z pożywienia jest wchłaniana. Po wchłonięciu wody powstaje odpad (stolec). Mięśnie w jelicie grubym kurczą się, aby przesunąć stolec przez jelita w kierunku odbytnicy. Woda jest w dalszym ciągu absorbowana, dzięki czemu stolec staje się bardziej twardy przed eliminacją.
Zaparcie występuje, ponieważ zbyt dużo wody jest wchłaniane z żywności, lub okrężnica nie kurczy się często lub wystarczająco mocno. W wyniku tego stołek porusza się zbyt wolno.
Powolne, wolniejsze lub słabsze skurcze okrężnicy (zwane zmniejszoną motoryką jelit) są charakterystyczne dla niedoczynności tarczycy.
Leczenie zaparcia na niedoczynność tarczycy
Po pierwsze, chcesz mieć pewność, że leczenie tarczycy jest zoptymalizowane, ponieważ niedostateczna terapia może przyczynić się do problemów z zaparciami.
Inne strategie zalecone przez lekarza obejmują:
Zwiększenie spożycia błonnika dzięki żywności
Zmiany w diecie, w tym uzyskanie od 25 do 35 gramów błonnika dziennie, są dobrym początkiem w radzeniu sobie z zaparciami. Żywność wysokobłonnikowa obejmuje wiele owoców i warzyw, pełnoziarniste pieczywo, płatki zbożowe i fasolę. Niektóre z produktów o najwyższej zawartości błonnika obejmują owoce, takie jak jagody, warzywa i produkty pełnoziarniste.
Na marginesie, niektóre wysokowłókniane pokarmy uważa się za "lepiące", co oznacza, że mogą pogorszyć niedoczynność tarczycy. Zwykle jednak ryzyko to jest najwyższe, gdy produkty te są spożywane na surowo iw nadmiernych ilościach.
Jeśli nie masz pewności, jak włączyć błonnik do swojej diety, rozważ wizytę dietetyka lub przyniesienie dzienniczka jedzenia na wizytę u lekarza.
Możesz również rozważyć suplementację błonnikiem, jeśli masz trudności z uzyskaniem odpowiedniej ilości dziennego błonnika w swojej diecie.
Bądź jednak ostrożny, ponieważ błonnik w diecie i suplementy błonnika mogą wpływać na wchłanianie hormonu tarczycy. Dlatego ważne jest, aby przyjmować leki na tarczycę od samego rana, a następnie odczekać dwie lub trzy godziny przed jedzeniem lub przyjmowaniem jakichkolwiek leków lub suplementów.
Zmiany w stylu życia
Upewnij się, że dostajesz wystarczającą ilość płynu. Oznacza to co najmniej 64 uncji dziennie (bez napojów zawierających kofeinę).
Codzienne ćwiczenia są niezbędne. Nawet krótki spacer jest pomocny, aby poruszyć sprawy.
Upewnij się, że masz wystarczająco dużo czasu i prywatności na wygodny ruch jelit. I nie ignoruj, odkładaj lub opóźniaj chęć wypróżnienia.
Środki przeczyszczające
Jeśli próbowałeś diety i zmiany stylu życia i nadal cierpisz na przewlekłe zaparcia, zechcesz porozmawiać z lekarzem na temat środków przeczyszczających. Ponieważ przewlekłe zaparcia powinny być ocenione przez lekarza, a większość środków przeczyszczających może być uzależniających, najlepiej nie leczyć się przy pomocy środków przeczyszczających. Zamiast tego porozmawiaj ze swoim lekarzem o wskazówki.
Uzupełniające podejścia
Wiele naturalnych metod leczenia może być pomocnych, takich jak terapia probiotyczna, joga lub biofeedback.
Powikłania zaparcia
Czasami przewlekłe zaparcia mogą prowadzić do dodatkowych komplikacji. Najczęściej występują hemoroidy, wypadanie odbytnicy lub wady kału. Idealnie, leczenie twojego lekarza powinno pomóc uniknąć tego rodzaju poważnych komplikacji.
Jeśli dieta, ćwiczenia fizyczne, zmiany w stylu życia i leki na receptę lub leki na receptę (i odpowiednie leczenie tarczycy u pacjentów z tarczycą) nie rozwiązują przewlekłych zaparć, prawdopodobnie zalecona będzie konsultacja z gastroenterologiem w celu przeprowadzenia bardziej wszechstronnych badań.
Inne przyczyny zaparć
Oprócz ogólnego spowolnienia procesów jelitowych i gromadzenia się płynów, które są charakterystyczne dla niedoczynności tarczycy, istnieją inne przyczyny zaparcia:
- Zbyt dużo jedzenia, sera i pokarmów o niskiej zawartości błonnika i niewystarczająca ilość błonnika (np. ziarna)
- Brak wystarczającej ilości płynów / odwodnienie
- Brak aktywności fizycznej (zwłaszcza u osób w podeszłym wieku)
- Leki, w tym leki przeciwbólowe (szczególnie narkotyki, takie jak kodeina i oksykodon przepisane po zabiegu), leki zobojętniające zawierające aluminium i / lub wapń, leki na ciśnienie krwi, leki przeciwdepresyjne , leki przeciwdrgawkowe, leki moczopędne, leki na chorobę Parkinsona i środki przeciwskurczowe.
- Suplementy, szczególnie zawierające żelazo
- Nadużywanie środków przeczyszczających
- Ignorowanie potrzeby wypróżnienia
- Specyficzne choroby lub stany, takie jak zespół jelita drażliwego, zaburzenia neurologiczne (udar, choroba Parkinsona, MS), problemy metaboliczne, takie jak cukrzyca i autoimmunizacja choroby takie jak amyloidoza, toczeń i twardzina
- Problemy z okrężnicą i odbytnicą, w tym jelitowe przeszkody, nowotwory, blizny i zrosty
- Inne problemy, w tym ciąża i podróże
Słowo z Verywell
Jeśli cierpisz na przewlekłe zaparcie, patrz Twój lekarz za kompleksową ocenę, która będzie obejmować ocenę tarczycy (jeśli jeszcze nie zostało zrobione).
Pamiętaj, że powinieneś natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli twoje zaparcia pojawiły się bardzo szybko bez powodu. Należy również skonsultować się z lekarzem, jeśli zaparcia towarzyszą takie objawy, jak krwawienie z odbytnicy, krwawienie z odbytu, ból brzucha, skurcze, nudności, wymioty lub zauważalna utrata wagi.
Generalnie jednak większość lekarzy rozpoczyna od historii medycznej i badania fizykalnego. Lekarz będzie chciał wiedzieć o częstotliwości wypróżnień, cechach stolca, nawykach żywieniowych i alkoholowych, przyjmowanych lekach i poziomie aktywności fizycznej.
