"Leczenie celu" to zasada lub podejście, które odniosło sukces w leczeniu niektórych chorób i stanów. Strategia początkowo była stosowana w leczeniu nadciśnienia, wysokiego poziomu cholesterolu i cukrzycy. Ale zakres poszerzył się i cel leczenia trafił do myślenia specjalistów chorób reumatycznych.
Strategia "potraktuj jako cel" musi mieć te trzy rzeczy:
- cel
- sposób mierzenia, czy cel został trafiony lub osiągnięty
- dostępne opcje leczenia, które umożliwiają trafienie w cel
W odniesieniu do nadciśnienia, docelowe ciśnienie krwi odczyt jest mniejszy niż 150/100 mm Hg, przy czym mniej niż 140/90 jest jeszcze bardziej skuteczne w ograniczaniu zdarzeń sercowo-naczyniowych. Aby osiągnąć pożądane cele dla cholesterolu całkowitego i LDL, często przepisywane są statyny. U pacjentów z cukrzycą istnieją wytyczne kliniczne dotyczące stężenia glukozy we krwi i hemoglobiny HbA1c. Co jest uważane za cel w reumatologii?
Leczenie docelowe w reumatoidalnym zapaleniu stawów
W reumatoidalnym zapaleniu stawów głównym celem jest remisja. Niska aktywność choroby jest również kolejnym celem, być może nawet bardziej możliwym do osiągnięcia i bardziej realistycznym w wielu przypadkach. Aby trafić w cel, zapalenie musi być kontrolowane lub stłumione. Mierzy się to przez ocenę aktywności choroby. DAS28 (wskaźnik aktywności choroby) lub CDAI (wskaźnik aktywności choroby klinicznej) należą do sposobów oceny aktywności choroby.
Optymalna częstotliwość monitorowania aktywności choroby nie została określona, ale DAS28 poniżej 2,6 ogólnie uważa się za wskaźnik remisji u pacjenta z reumatoidalnym zapaleniem stawów.
Kolejne ważne zastrzeżenie, którego nie należy lekceważyć – cele leczenia powinny być zindywidualizowane. W przypadku opracowywania strategii docelowej należy wziąć pod uwagę współwystępowanie, historię zdarzeń niepożądanych leków oraz stany, na które wpływają stawy.
Treat to Target in toczeń
Międzynarodowa grupa zadaniowa opracowuje smakołyk dla strategii docelowej dla tocznia, jak również. Grupa zadaniowa ustaliła, że remisja objawów narządowych, a także ogólnoustrojowe objawy tocznia, jest głównym celem leczenia tocznia. Kolejna uczta do celu celu dla tocznia obejmuje zapobieganie płomieniom, włączając zapalenie nerek, objawy neuropsychiatryczne i ogólne symptomy tocznia. Zapobieganie uszkodzeniom również zostało ustalone jako cel, w celu zapobiegania wczesnemu i późnemu uszkodzeniu narządu poprzez kontrolowanie aktywności choroby i toksyczności z leków. Ważna jest również dbałość o jakość życia pacjenta.
Idąc dalej, grupa zadaniowa zamierza opracować definicje dla remisji tocznia i minimalnie akceptowalnej aktywności choroby. Istnieje również potrzeba lepszej oceny płomieni.
Podczas gdy istnieje nadzieja na nowe leki na toczeń w przyszłości, od 1998 r. Opracowano i wprowadzono na rynek więcej leków przeciwreumatycznych (kiedy Enbrel stał się pierwszym lekiem biologicznym zatwierdzonym w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów). Odnośnie leków, które są obecnie używane w leczeniu tocznia, grupa zadaniowa będzie dążyć do ustalenia, czy istnieje niski poziom sterydów, które byłyby uważane za bezpieczne w leczeniu strategii.
Nadal istnieją pytania dotyczące stosowności hydroksychlorochinonu dla wszystkich pacjentów z toczniem.
Lecz cel w kierunku zapalenia stawów kręgosłupa
W 2013 r. Zespół ekspertów zastanawiał się, czy pacjenci ze spondyloartropatią mogą odnieść korzyść z podejścia opartego na leczeniu. Naukowcy doszli do wniosku, że leczenie ukierunkowane na cel może odnosić się do zapalenia stawów kręgosłupa, ale wytyczne dotyczące sposobu definiowania, mierzenia, a nawet osiągania celów remisji lub nieaktywnej choroby nie spełniają tych kryteriów. Nie istnieją jeszcze próby, które określałyby mierzalne pomiary aktywności choroby w zapaleniu stawów kręgosłupa. Praca musi zostać wykonana. Na razie zalecenia zostały sformułowane na podstawie dowodów pośrednich.
Jedno badanie, specyficzne dla łuszczycowego zapalenia stawów, porównywało grupę pacjentów otrzymujących standardową opiekę z metotreksatem do innej grupy, która otrzymała więcej intensywnej opieki z lekiem. Według doniesień Rheumatology, grupa intensywna stosowała się do ścisłego protokołu i jeśli nie udało się spełnić minimalnych kryteriów aktywności choroby, wówczas zwiększono dawkę metotreksatu. Ponownie, jeśli pacjenci nie spełnią kryteriów aktywności choroby, otrzymali silną kombinację DMARD. Jeśli nadal nie osiągnęli celu, grupa intensywna otrzymała bloker TNF. Wyniki pokazały, że grupa intensywna działała lepiej niż grupa standardowa, która pozostała na metotreksacie bez planu zwiększania dawki leku lub pomiaru aktywności choroby.
Ponadto na corocznym Europejskim Kongresie Reumatologii (EULAR 2014) pięcioletnie wydłużenie losowego, kontrolowanego badania Simponi (golimumab) u pacjentów z łuszczycowym zapaleniem stawów wykazało lepsze długoterminowe wyniki u pacjentów w stanie osiągnąć minimalną aktywność choroby poprzez podejście do podejścia do celu.
Podsumowanie
Naukowcy przeprowadzili systematyczne poszukiwanie literatury naukowej (Schoels, M. i wsp.) W odniesieniu do leczenia docelowego w reumatologii. Stwierdzili, że "tylko kilka badań wykorzystało randomizowane podejście do testowania wartości leczenia do określonego celu, jednak wszystkie z nich dostarczyły przekonujących dowodów na korzyści kliniczne z takiego podejścia, jednak potrzeba więcej danych dotyczących wyników radiologicznych i funkcjonalnych. a pacjenci z długotrwałym RA [reumatoidalnym zapaleniem stawów] nie byli wystarczająco zbadani. "
Teoretycznie sensowne są określone cele terapeutyczne, szczególnie osiągalne cele terapeutyczne. Aby zastosować to w praktyce, cele lub cele muszą być lepiej zdefiniowane w przypadku chorób reumatycznych.
